Novalis Gönderileri
Novalis kitaplarını, Novalis sözleri ve alıntılarını, Novalis yazarlarını, Novalis yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Harf, düşüncenin karakteristiği yahut tersi olabilir mi? Harf, hakiki mahiyetini belli bir düşünce tarzına borçlu olan felsefi tebliğin sadece bir aracıdır. Konuşucu, düşünür ve üretir; dinleyici konuşulana dayanarak düşünür ve yeniden üretir.
Bilimlerin felsefesine yalın bir konu ile başlamak yalın bir hareketle başlamak kadar tekyönlü, antinomik ve tehlikeden uzaktır. İnsanla başlamak daha tehlikelidir. Tanrı ile başlamak ise son derece tehlikelidir.
Felsefe, genel olarak her yerde kendine bir yurt arama güdüsüdür. Gerçek anlamda felsefe yapmak, tatlı bir okşama, içten düşünme aşkı ve mutlak öğrenme isteğidir. İnsan felsefe üzerinde düşünmeye başlayınca, onu tıpkı Tanrı ve sevgi gibi bir şey olarak görür. Bizi her yöne iten mistik güdü, son derece etkiliyecidir.
Bilim bir kök ağaca benzer. Sevgi teorisi en yüce ilimdir: Tabiat bilimi yahut bilimin tabiatı, filoloji.
Yapılan her işin eleştirilebilecek bir yanı vardır. Ancak eleştiri de tehlikelidir. En tehlikeli ve en yorucu operasyon ilk operasyondur; son derece kritik olan bu ilk operasyon, bir müddet sonra iyileşmeye başlar. Kritik süreç üç aşamadan geçer: Tez, antitez ve sentez.
Mükemmel ve yetkin sanatçı zaten kendiliğinden ahlakidir. Bütün insanlık sürekli tekrarlanan bir düellonun içinde bulunuyor.
Kadın, hislerinin aksine de olsa, bir an için yabancı bir kuvvetle tesirsiz kılınmak ister; erkek ise, iradesinin aksine hisseder ve yabancı bir zafiyet onun iradesini sadece bir an için tesirsiz kılabilir.
Erkek, nesne; kadın ise öznedir. Erkek hislerini kavramlara, kadın ise kavramlarını hislere dönüştürür. Kavram erkeği, duygu kadını yanıltmaz.
Sevgi felsefe gibi bir şeydir, herkesin herşeyidir ve öyle de olmalıdır. Demek oluyor ki, sevgi "ben"dir, bir gayretin gayesidir.
Sevgiye duyulan ihtiyaç, içimizde mevcut olan bir ikiliği açığa vurmaktadır. İhtiyaç, zafiyeti her zaman açığa vurur.
İnsan bitmez tükenmez bir güç kaynağıdır; onu ışıkla mukayese etmek son derece yerinde olur.
İnsanın bir ucu şeytana, bir ucu da Tanrı'ya dayanır. Şeytan yok edici, Tanrı ise yaratıcı kuvvettir.
Kendisinden haz duyulan şey ne kadar çok karşı koyarsa, haz güdüsü de o kadar çok alevlenir.