Bu saf sevgi kimi zaman kahramanın en zorlu sınavı, kimi zaman yol göstericisi ve kimi zaman da yolculuğun asıl sebebi olur. Değişmeyen tek şeyse kahramana kattığı olgunluk ve verdiği "devam etme" cesaretidir.
Binlerce yıl önce ateş başında başlayan kadim hikâye yolculuğu, günümüzde hem plazalarda hem de siyasetin şatafatlı kürsülerinde devam ediyor. Yolculuk değişmese de yol değişmiş, geçmişin hikâye anlatıcıları yerini pazarlama gurularına veya politikacılara bırakmış bile...
Kitapta, Joseph Campbell in 1949 yılında yayımlanan “Kahramanın Sonsuz
Sıradan insan kulağını maceranın çağrısına tıkamıştır ve ona göre asıl kahramanlık konfor alanında bir şekilde ayakta kalabilmektir. Bisikletle zahmetsiz olan güzergahta tur üstüne tur atmaktır. Kahraman ise bu alanın dışında bir şeyler döndüğünü bilir. Merak eder. Kaybı ve acıyı göze alır. O eşiği geçmenin, hayatını sonsuza dek değiştireceğini içten içe hisseder.
"Herkes parlak kıyafetler içinde gösteri yapan kovboylara alkış tutarken o, yere eğilip kulağını toprağa dayamış ve gözünde bilgece ifadeyle etrafa bakan çıplak bir Amerikan yerlisinden gözünü alamıyor. "
“Bir kadını tüm gizemi, eğlencesi ve derinliğiyle tanımak her zaman muhteşem bir şeydir. Bir kadını güldürebildiğinizde Tanrı’nın yarattığı en güzel şeye bakıyor olursunuz.”