Onur Alan Gönderileri
Onur Alan kitaplarını, Onur Alan sözleri ve alıntılarını, Onur Alan yazarlarını, Onur Alan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Kuşkunun Sancıları
Oysa bütün o devrimler, büyük dönüşümler, bilimsel ve teknolojik gelişmeler kuşkunun rahminden doğmuştu. Bir birey ya da toplum ne kadar kuşkuluysa
o kadar değişip dönüşebilirdi ve yaşamına o kadar katkı
sağlayabilirdi. Yani kuşku varsa değişim vardı. Kuşku
yoksa esaret ve kölelik vardı.
O yüzden kuşkunun sancıları, hakikatin ışığını yakardı.
Sayfa 147Kitabı okudu
Tek başınalık üzerine
Yalnız olduğunu hissetmek büyük bir kaotiğin habercisiydi.
O, kendini Sahra Çölü’nde kaybetmiş bir
kunduz faresi gibi hissettirerek açığa çıkardı.
Bulaştığı herkesi de bir asalağa çevirirdi ve beslendiği tek şey
korku ve belirsizlikti. Fakat tek başınalık bambaşka bir
histi. O öylesine güçlü bir felsefenin meyvesiydi ki adeta
bir içsel başkaldırıydı. Komün tarafından önüne koyulan
tüm engelleri aşmaktı. Marjinalliğin, radikalciliğin
ve bağımsızlığın sembolüydü tek başınalık.
Sayfa 59 - kırmızı balon yayıneviKitabı okudu
maddesel zırhlar
Maddesel zırhlarımız ve edinmiş olduğumuz
statülerimiz birer megalomandı. Onlar özümüzü kamufle
ettiğimiz birer kalkandan öteye geçemezlerdi. Çünkü
dışımızda yarattığımız şeyler içimize dokunamazdı.
Onlar ile günü kurtarıp egomuzu tatmin edebilirdik
fakat derinlerimizdeki şeyi asla açığa çıkaramaz ve kalıcı bir iç huzura ulaşamazdık. Manaya, gerçekliğe, bu
zırh ve statüler ile erişebileceğimizi düşünmek büyük
bir hayal kırıklığından öteye geçemezdi. İçimizde kök
salmış huzursuzluğu bu tür şeylerle iyileştirmezdik.
Maddesel zırhlarımız ve edinmiş olduğumuz statülerimiz birer megalomandı. Onlar özümüzü kamufle
ettiğimiz birer kalkandan öteye geçemezlerdi. Çünkü
dışımızda yarattığımız şeyler içimize dokunamazdı.
Onlar ile günü kurtarıp egomuzu tatmin edebilirdik
fakat derinlerimizdeki şeyi asla açığa çıkaramaz ve kalıcı bir iç huzura ulaşamazdık. Manaya, gerçekliğe, bu
zırh ve statüler ile erişebileceğimizi düşünmek büyük
bir hayal kırıklığından öteye geçemezdi. İçimizde kök
salmış huzursuzluğu bu tür şeylerle iyileştirmezdik.
kadim ve bilim
Kadim kalpti bilim akıl. Kadim suydu bilim nefes.
Kadim güneşti bilim yağmur... Her ikisinin de birbirini
kabul edip beraber yürümesi, iki büyük hakikatin birleşmesi gerekirdi.
Sayfa 124Kitabı okudu
Yani diyorum ki;
sanatın derinliği, acının rahminden doğardı. Eğer bir
şey sizi de çok uzaklardaki hikâyelere götürüyor ya da
sizi o şeye derinlemesine bağlıyorsa o şeyin hikâyesini
muhakkak araştırın derim. Bakın o zaman içinden nasıl güzellikler çıkacaktı.
Sayfa 120Kitabı okudu
Toprak çiçeği kıskanmadı. Böcek ağacı, ağaç da
kuşu... Yaşam ölümden güçlü değildi. Ölüm de yaşamdan. Gece gündüzden üstün değildi, ateş de sudan. İşte
buna var oluşun ahengi denirdi ve aralarında asla faustvari bir pazarlık olmadı..
Sayfa 54Kitabı okudu
İlham, ansızın kendiliğinden açığa çıkıp var olamazdı.
Çünkü o, dünün rahmine gebeydi. Bugüne katkıda
bulunduğun her şey dün ne biriktirdiysen onun izleriydi.
O yüzden ilham; geçmişteki özverimiz, edindiğimiz
bilgi ve deneyimlerimizden beslenirdi. Öyle durduk
yere kendi kendine sirayet edecek bir şey değildi.
İlham, büyük bir birikimin patlama anıydı.
Sayfa 125 - Kırmızı Balon YayıneviKitabı okudu
Yaşamın ustaları ne diyordu?
Ne zaman büyük sırların kapısını çalmak istesem
aklıma; ‘şiiri seviyorsan şairinin kapısını çalmaya gitmeyeceksin’
sözü geliyor ve duraksıyorum. Sonra düşünüyorum,
sanırım bazı büyüler bozulmayınca insanı
geliştiriyordu. Ya da neyle karşılaşacağını bilmediğin
bir yolculuğun sonunda hiçbir şey ile yüzleşememek de
büyük bir hayal kırıklığı yaratabilirdi diyorum
Ve sonra sonsuza kadar o büyük sırrın bilinmezliği
ile yaşamalıydım diyor, arkamı dönüp o sırrın kapısını
çalmadan uzaklaşıyordum.
Sayfa 114Kitabı okudu
Yolun öğretisi 3 diyor yazar
''Yolun bana kattığı üç büyük öğreti:
1- Yolculuk, nereye ve nasıl olursa olsun, muhakkak
başka birinin yolculuğunun içinden geçmen gerektiğiydi. Bütün o yollar, bizi birbirimizin kaderlerine görünmez bir zincir ile zincirlemişti.
2- Bir yere yolculuk yapılmazdı. Nereye gidersen git,
gittiğin yere değil, bütün o yolculuklar sadece sana çıkacaktı.
3- Yolda kadeh kaldırılacaksa sadece üç kere kaldırılmalıydı. Birincisi yola, ikincisi yolculuğa, üçüncüsü
de yolculara. Dördüncü kadeh kaldırılırsa o kadehin
yoldan çıkaracağı son kadeh olacağının farkında olmak
gerekirdi.''
Sayfa 109Kitabı okudu
Tanrılar ile Dans...
Ey Fujin! Ey Lilith! Ey Zeus! Ey yüceler yücesi Tanrıçalar! Unutmayın bu ilk değil, son da olmayacak, biliyorum. Ve bir kez daha kaldırıyorum hepinizi dansa. Çünkü yaşam denen bu yolculukta, ne kadar çok dans edersem sizinle, beni kemiren sırra kadem bu açlığı biraz daha bastırmış ve asıl evim olan içimin derinliklerine doğru daha derin ve daha fazla yol almış olacağım…
Harika Bir İtaf...
''Şamanlar, güzel bir felsefeden beslenirlerdi.
Onlar; bu dünyada iyi, ahlaklı ve başarılı bir insan
olarak öldüğünde, bir sonraki hayatına
bir çiçek bahçesinde doğacağına inanırlar.
Kötü, ahlaksız ve farkındalıksız bir kişi olarak ölmek de
senin tercihindir. Fakat o zaman da bir sonraki hayatına ölü bir ot,
çölde yalnız bir kaktüs olarak doğacağına inanırlardı.
Bu kitap da bir sonraki hayatına, bir çiçek bahçesinde doğacak olanlara
ithafen yazıldı. ''