Osman Palabıyık Sözleri ve Alıntıları
Osman Palabıyık sözleri ve alıntılarını, Osman Palabıyık kitap alıntılarını, Osman Palabıyık en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
aşklarınız politik, duygularınız politik,
inançlarınız politik, halklarınız politik.
sevgi neydi?
Sayfa 61 - Lakin Yayınları
eliyle kalbinin yerini yoklayınca
bir can taşıdığının farkına varmak
herkese nasip olmuyor.
Sayfa 15 - Lakin Yayınları
Hüznün Karargahı
Kendin olmak. Ama ne kadar?
Kendi rolünü bile yapamıyor insan....
Sayfa 10 - İkinci Adam YayınlarıKitabı okudu
keyifle intihar da edemiyor insan öldürülüyor zemini asfalt kokan coğrafyada,
sakat kalıyor tüm kelimeler.
göğünde asılı duran dillerden öğret bana katlanmasını bilmek için tüm bu acılara.
Sayfa 8 - Lakin Yayınları
Zaten iyiliği yadsıyor zekasının gölgesinde yatıp kalkan birkaç beden
sanki hiç şiir okumamış,
Sayfa 23Kitabı okudu
içine tıkıştırdığı acılarını katlayıp rafa kaldıramıyor insan.
hem nasılsa kapanmak için açılmaz hiçbir yara,
içe açılmak için yol yapar kendine
Sayfa 8 - Lakin Yayınları
ben yaşamı şiir sanmıştım, yanılmışım.
yaşam:
rengi değişen gökyüzünün altında,
siyah beyaz fotoğraflara aldanmak.
oysa şiir,
uçurtmasıyla koşan çocuğun gözlüğündeki kırık.
Sayfa 16 - Lakin Yayınları
Ümit Kavak
-Her dönem kendi değerlerini, duygularını kendisiyle getirmeye başladı, üstelik bu dönüşümler artık daha keskin yaşanmaya başladı. Kimbilir belki de bugün şikâyet ettiğimiz şey, ilerleyen zamanlarda özlediğimiz bir şey olabilir. Umarım öyle olmaz.
bırak, olduğu gibi kalsın her şey.
evvelki ile ahiri arasında
neye elini uzatsan
nere'lere uzanıyor mesele.
bırak,
olduğu gibi kalsın.
kaçtığın yerlerde bir nokta gibi kalıyorsun, sen de biliyorsun.
hissin kuvvetindeki güzellik,
yıkıyor içimizdeki tüm putları.
Sayfa 12 - Lakin Yayınları
ah,
o sizin aşk şiiri sandığınız şeyler
bizim acılarımız.
toplumun yaralarından,
geriye kalanımız.
çağın vebası:hissizlik
Sayfa 40 - Lakin Yayınları
demir levhalar gibi kaplarken,
hayatımızı trafik
ritim hatırlatıyor varlığımızın içindekini
demir levhalar, beton binalar,
rüzgara uğrayanlar, çalılara takılanlar,
sesine kuş konanlar,
takılanlar. lar.lar.lar.lar.lar.lar.
varlığını unutanlar.
Sayfa 46 - Lakin YayınlarıKitabı okudu
tehlikenin eşiğine sırtını dayamış
bir kimlik sorunu çekiyor içim.
denizle vapur arasında
vapurla deniz arasında.
ancak ahşap bir pencerenin ardında
kısık kelimelerle darlanıyorum.
bulursanız sesimi, haber verin!
ve şöyle seslenin:
"sermayesi gözyaşı olan insan kaderini yitirdi mi vardığı yerin bir önemi kalmıyor"
Sayfa 14 - Lakin YayınlarıKitabı okudu
Hüznün Karargahı
Yüzünde çocukluğumun neşesi
Ayaklanmış gidiyorlar.
Kanadı kırılmış martıların acılarını sürüyorum alnıma
Küçük bir çocuk oluyor yaşamak,
Soluk soluğa
Dokuz yaşında.
Kırılmış.
"Sevmek çocukluğumun elimden alınmasıdır,
Kendimi unuturum çünkü."
Sayfa 41 - İkinci Adam YayınlarıKitabı okudu
Damla Sönmez
-Yalnızlık hikâyesi kendini gerçekleştiren kehanet gibi.