Diyorum ki, bir yer olsa, bir bankta otursak mesela, sıcak anılardan konuşsak..
Hayal kursak...
İyiliğe dair ne varsa anlatsak, gülsek, yürüsek..
Uzun mesafeler olmasa, kısa anlık bir zaman
diliminde kalsak..
Siyah beyaz olsa resimler yine..
Birşey olsa, bir film gibi, hayal gibi..
Her an doğru zaman olmayabilir,
bırak yanlış bir an olsun bu..
Bana şiir oku olur mu?
İşte böyle Mira!
Ne anlattıysam kendime
Hepsi şiirdi.
Ve hüzün yüzlü bir kadını yazdım her defasında
darmadağın kalbimin üstüne.
Ben papatyaların böyle ağladığını
görmemiştim hiç.
Duymadım da daha önce.
Yazık oldu..