Özkan Gözel

Kendi İçine Düşmek yazarı
Yazar
Çevirmen
8.1/10
28 Kişi
130
Okunma
18
Beğeni
3.788
Görüntülenme

En Eski Özkan Gözel Gönderileri

En Eski Özkan Gözel kitaplarını, en eski Özkan Gözel sözleri ve alıntılarını, en eski Özkan Gözel yazarlarını, en eski Özkan Gözel yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Teknolojiye içkin bu nihilizmde insan kendi elinden çıkma şeyler yüzünden Varlık'la bağını yavaş yavaş koparıyor, ona bigâne ya da yabancı hâle geliyor. Keza teknoloji insanın emrindeki basit bir araç olmaktan çıkıyor, Varlık ile insan arasında, giderek de insan ile insan arasında bir ayraca dönüşüyor.
Sayfa 25 - KETEBE
Şehre tepeden bakmak
Her ikindi dolaşmaya çıkardı Kendi içinde gezinirdi. Ülkü Tamer
Sayfa 29 - KETEBE
Reklam
Kendisi insan elinden çıkmış bir ürün olan teknoloji dönüp kendisini üreten insanı biçimlendiriyor, ne tuhaf!
Sayfa 48 - KETEBE
Tuhaftır, çağdaş toplum bir yandan aşırı-iletişim dediğimiz bir olayın anaforuna yakalanmışken, diğer yandan inanılmaz boyutlarda bir iletişim susuzluğu çekiyor. Herkes her zaman her yerde birileriyle iletişim halinde: İnsanlar neredeyse her fırsatta cep telefonlarına sarılıyorlar. Evlerinde, ofislerde, caddelerde ve parklarda sürekli birbiriyle ''iletişim halinde'' görünüyorlar. Ellerinden düşmüyor bu alet, faraza düşerse, hemen bir koşu yenisini satın almaya gidiyorlar! İletişim susuzluğu ne yapılsa teskin olmuyor bir türlü. Bu düşkünlük, bu aşırı düşkünlük, bir bağımlılığı doğuruyor. Postmodern durum bu aynı zamanda!
Sayfa 41 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Teknolojinin bir tür ''yakınlığı'' temin ettiği doğru doğru olmasına, ama bu yapış yapış bir yakınlık gerçekte: Herkes her an göz önünde, herkes her an el atında; herkes birbirinden sözüm ona haberdar. O kadar 'yakınız', o kadar 'iç içeyiz' ki birbirimizle, kimsenin ne gizlisi saklısı kaldı, ne de kaçacak bir yeri. Bu yapış yapış ''yakınlığa'' rağmen, gerçekte birbirimizden o kadar uzağız, birbirimize o kadar yabancıyız ki!
Sayfa 42 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
'' Yalnızlığın dostu olan bu düşünce bu yalnızlığı sukünetle kendi merkezine yani hemen Tanrı'ya doğru çeker, der Henri Bretenneau(ö. 1892) ve hemen ekler: Yeryüzünde onca kargaşa varsa, bunun sebebi yalnız başına kalarak sıkça teemmül eden kimselerin yokluğudur.'' Blaise Pascal(ö. 1662) da şunu söyler kendi cenahından: ''İnsanlar olarak başımıza gelen felaketlerin çoğu bir odada sakince oturmayı bilemeyişimizden kaynaklanıyor.''
Sayfa 52 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Reklam
393 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.