Ah çiçek, seni kınamıyorum,
uzun bukleler takınmış çiçek, toprağın güzelliginle yükselttiği şimşekleri
zengin evlerine kadar taşıma hakkını inkâr etmiyorum.
Yarın insanlığın meskeni olan
övgülerde çiçek açacağından eminim.
Korkmam gerekmeyecek karanlık sokaktan,
yeryüzünde baharın giremediği
karanlık bir in olmayacak.
Çiçek, seni suçlamıyorum,
itimat et bu sözüme ki
nerde çiçek açman gerekiyorsa orda çiçek açacaksın,
tüm pencerelerde,
çiçek,
bundan sonra
yalın mı yalın bir şekilde savaşıp şarkı söylüyorum,
çünkü ben herkes için
yarının çiçeklerini dağıtıyorum.
Ansızın var olursan yaslı sahillerde
Ölü bir günle kuşatılmışsan
Yüzünle yepyeni bir ışığa dönüksen
Dalgalarla dalgalarla doluysan
Yangınlı bir güvercin gibi çırpınan
Korkudan soğumuş yüreğime üflersen