Kurmacayla otobiyografinin iç içe geçtiği Auto-fiction türünün güzel bir örneği.
İç monolog şeklinde 1. Şahısla yazmış Nizon. Ünlü yazarlar tarafından da övülmüş, gezgin bir yazar aslında kendisi. Kitapta evsiz birinin gözünden anlatılıyor olaylar. Daha doğrusu bir olay yok da, durumlar diyelim. Bir tane yazar kişisi var bir de. Sanki o kişi Paul Nizon'un kendisiymiş gibi hissettim.
Kötü kitap değildi. Okuması çok kolay olmasa da tavsiye edebilirim. Biraz kafa açacak, dikkatli okuma isteyen kitap arıyorsanız size uyar. Çok çok yoğun, ağır da değil.
