Hakkında
Peter Gay (doğan Peter Joachim Fröhlich , 20 Haziran 1923 - 12 Mayıs 2015) Amerikalı bir tarihçi, eğitimci ve yazar idi. Yale Üniversitesi'nde Sterling Profesör ve New York Halk Kütüphanesi'nin Bilim ve Sanatçılar Merkezi (1997-2003) eski direktörü olarak görev yapmıştır. Gay, Amerikan Tarih Kurumu'nun (AHA) 2004'te Akademik Ayrım Ödülü'nü aldı. Enlightenment: An Interpretation , çok sesli bir ödül kazanan; Weimar Kültürü: En Çok Satan İçerdünya Yabancısı (1968); ve yaygın olarak tercüme edilen Freud: Zamanımız İçin Bir Yaşam (1988).
Gay, 1923 yılında Berlin'de dünyaya geldi ve 1941'de Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti. 1948-1955 yılları arasında Columbia Üniversitesi'nde siyaset bilimi profesörü ve daha sonra 1955-1969 yılları arasında tarih profesörü oldu. 1969'da Kolomb'dan ayrılıp Yale Üniversitesi Tarihine girdi. Karşılaştırmalı ve Fikri Avrupalı Tarih Profesörü olarak görev yaptı ve 1984'te Sterling Profesör olarak seçildi. Gay, 1973'te Hiram Haydn'in ölümünden sonra The American Scholar'ın geçici editörlüğünü yaptı ve birçok derginin editör kurulunda görev yaptı. yıl. Emory Üniversitesi'nde edebiyat tarihçisi olan Sander L. Gilman , Gay'ı "Avrupa düşüncesinin ve tarihinin önde gelen Amerikalı tarihçilerinden biri" olarak adlandırdı.
Haziran 1923'te Berlin'de Peter Joachim Fröhlich olarak dünyaya gelen o ve ailesi, 1939'da Nazi Almanyasından kaçıp 1941'de ABD'ye geldi. Berlin'de Goethe- Gymnasium'da eğitim gördü. Ailesi başlangıçta MS St. Louis'de (yolcuları vize engellendi) geçişi sağladı ancak rezervasyonlarını tesadüfen Küba'ya olan daha erken bir yolculukla değiştirdi. 1941'de Amerika Birleşik Devletleri'ne geldi, 1946'da Amerikan vatandaşlığını aldı ve adını Fröhlich'ten ("mutlu" Alman) Gay'e çevirdi.
Gay, 1946'da BA, Columbia Üniversitesi'nde 1947'de yüksek lisans, 1951'de doktora yapmış Denver Üniversitesi'nde eğitimini tamamladı. Gay, 1948-1955 yılları arasında Columbia'da politik bilim profesörü ve tarih 1955-1969 yılları arasında profesör. 1969'dan 1993'e emekli olana kadar Yale Üniversitesi'nde ders verdi.
American Historical Association'ın Award Citation gazetesine göre, Gay'in "bilimsel başarıları" yelpazesi gerçekten dikkate değerdir. New York Times , 2007'de "ülkenin seçkin kültür tarihçisi" olarak nitelendirdi.
Gay'in 1959'daki kitabı, Voltaire'in Politikası: Gerçekçi Olarak Şair, Voltaire'yi politikacı olarak ve politikasının Voltaire'nin yazılarında savunduğu fikirleri nasıl etkilediğini inceledi. [6] Voltaire'in Siyaseti eşcinsel Eşcinsellerin koleksiyonu olan İnsanlık Partisi: Fransız Aydınlanmasında Denemeler (1964) idi. Gay, Voltaire's Politics'in başarısını, Aydınlanma ve Aydınlanma: An Interpretation (1966, 1969, 1973) adlı geniş tarihiyle takip etti ve ilk cildini 1967'de ABD Tarih ve Biyografi Ulusal Kitap Ödülünü kazandı .Annelien de Dijn, Aydınlanmada Eşcinselliğin Aydınlanma'nın demokratik değerler ve kurumlar getirme ve modern, liberal demokrasilerin kurulması açısından Batı'ya siyasi modernleşmeyi getirdiğini ilk kez formüle ettiğini savunuyor. Tezin pek çok eleştirmeni var, Anglofon araştırmacıları tarafından yaygın bir şekilde kabul görmüş ve Robert Darnton , Roy Porter ve en son Jonathan Israel tarafından yapılan geniş ölçekli araştırmalarla güçlendirilmiştir. 1968'de yayınladığı Weimar Kültürü adlı kitap, Weimar Cumhuriyeti'nin kültür tarihi üzerine bir araştırmaydı.
Eşcinsel de psikoştuğun şampiyonu ve Sigmund Freud'un hayranıydı. 1978'de Freud, Yahudiler ve Diğer Almanlar ile başlayan Freudcu fikirlerin Alman kültürü üzerindeki etkisini inceleyen yazısı, psikolojiye artan bir ilgi gösterdi. Çalışmalarının çoğunda psikanalizin toplumsal etkisine odaklanılmıştır. Örneğin, Tanrısız bir Yahudi: Freud, Ateizm ve Psikanaliz Yaptırmasında, Freud'un ateizmi, psikoanalizin bir alan olarak geliştirilmesine bağladı. Freud'un tarih teorilerini, örneğin The Bourgeois Experience: Victoria'dan Freud'a kadar uygulayarak tarih kitapları yazdı. Freud'un The Freud Reader adlı eserinin bir koleksiyonunu da düzenledi. Yazısı genellikle Freud ve onun düşünce okuluna uygundu, ancak bazen kritik olabilirdi.
Gay'in 2007 kitabında Modernizm: Heresy'nin Cazibesi , 1840'lardan 1960'lara, Paris'teki başlangıcından 1960'ların pop sanatındaki ölümüyle sonuçlanarak Berlin'e ve New York şehrine yayılmış sanatlardaki modernist hareketi araştırıyor.
Gay, 12 Mayıs 2015'te 91 yaşında Manhattan'daki evinde öldü.
Tam adı:
Peter Joachim Fröhlich
Unvan:
Tarihçi
Doğum:
Berlin, Almanya, 20 Haziran 1923
Ölüm:
Manhattan, New York, ABD, 12 Mayıs 2015
Okurlar
10 okur beğendi.
30 okur okudu.
2 okur okuyor.
93 okur okuyacak.
3 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Ne güzel bir ifade
“Varoluşun ince mahiyetini görecek bir göz, ‘insanlığın süregiden hüzünlü müziğini’ duyacak bir kulak… bunlar sadece dış duyular yoluyla kazanılmaz, isterse fotoğraftaki kadar güçlü olsunlar. Göz ve kulak tarafından ayırt edilemeyen, belki yalnız bütün tezahürleriyle hayata duyulan duygudaş değerbilirlikten gelen zihinsel hassasiyetle yakalanabilir; bu bir yetenektir ve bu yeteneğe sahip olanlar, insan doğasını dışarıdan gözlemlemede iki katı yetki ve imkana sahip ama duygudaşlıktan yoksun olanlardan çok daha doğru bir şekilde tahlil ederler.”
Sayfa 212 - Everest - Thomas Hardy
"Dichter problemi karşısında," yani romancı ve şair karşısında, "psikanalizin silahlarını bırakması gerekir."
Picasso’nun en güçlü saldırganlık tasvirleri çeşitli zulüm ve maharet karışımları sergiliyordu. Zaman zaman, Guernica’da (1937) olduğu gibi, savaş mağdurları üzerinde yoğunlaşıyor, bazen de kendi düşmanca dürtülerini ölümsüzleştiriyordu. Pek az şey onda kadınlara duyduğu kinden daha bariz bir öfke uyandırıyordu. Bazı kadın modellerini obur kartallara ya da katil dişlerin hakim olduğu tanınmaz yüzleriyle insan yiyen iskeletimsi canavarlara dönüştürmüştü. Bu portreleri o ya da bu metresiyle ilgili sorunların dolaysız izahı olarak okumak çok mekanik olurdu; yaratıcılığı bu durumu aşan düzeydeydi. Öte yandan da, elindeki çok etkileyici araçlarla, aşkın nefrete dönüşmesini işlemekte tereddüt etmedi; öfkesinin nesnesine hiç acıma göstermiyordu.
Sayfa 188 - Everest
Munch’un en bilinen resmi Çığlık’ın yaygın olarak modern endişenin en iyi örneği olduğu kabul edilir. 1893 tarihinden itibaren muhtelif sürümleri olan bu tabloda pek ayrıntılandırılmamış bir figür görülür; kadın ya da erkek olduğunu saptamak imkansızdır. Elleriyle yanaklarını tutmuş, gözleri yuvalarından fırşamış bu ağzı açık figür uzun bir köprü üstündedir ve başının üzerinde kara bulutlar gezinmektedir. Bu portresinin, geçirdiği çok kuvvetli anksiyete atağından sonra yaşadığı sinir kriziyle ilgili olduğunu Munch’un kendisinden biliyoruz. Ama genellikle bu durumu bilmeyen binlerce izleyici, bu kabusumsu tasavvuru genelleyerek Çığlık’ı asabi bir tedirginliğin sanatsal örneği olarak okudu.
Sayfa 148 - Everest
Arthur Rimbaud, henüz on yedi yaşındayken arkadaşı Paul Demeny’ye yazdığı mektupta açıkça şöyle demişti: “Şair olmak isteyen birinin ilk işi kendisini tam olarak bilmektir. Bir kahin doğmaz, meydana getirilir ve ‘tüm duyuların yorucu, devasa ve rasyonel bozgunuyla’ kendini uğraşı için hazırlaması gerekir.” “Aşkın tüm biçimlerini, ıstırap ve deliliği, o kendi arar. Bu tarifsiz bir işkencedir; tek ihtiyacı iman ve insanüstü güçken, o herkes olur: muhteşem bir hasta, müthiş bir suçlu, melun — ve üstün Bilgin!”
Sayfa 73 - Everest
İletiler
Okuyacağım kitaplar 2 (Güncelleniyor )
Felsefe, Sosyoloji, Bilim, Sanat ve Diğer okuyacağım kitaplar
1) 
Aşk Felsefesi
2) 
İslam'ın Sosyolojik Yorumu
3) 
Darwin'in Kara Kutusu
4) 
Anti Makyavel
5) 
Korku Kültürü
6) 
Giysiler, Kitaplar, Öğretmenler ve Şarkıcı Kızlar Kitabı
7) 
Ortaçağ Estetiğinde Sanat ve Güzellik
