Philippe Mengue kitaplarını, Philippe Mengue sözleri ve alıntılarını, Philippe Mengue yazarlarını, Philippe Mengue yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Antikçağ’daysa kazananın yaşadığı doyum bireyseldir, başkalarıyla paylaşılmaz, Çünkü o öteki ölümlülerin üstünde olmanın, dolayısıyla tanrılara daha yakın olmanın verdiği zevktir.
Deleuze’ün bize yol gösterebilecek, bizim için çıkış noktası oluşturabilecek olağanüstü düşüncesi felsefenin her zaman kendisinden başka bir şeyden, felsefi olamayandan doğmasına dayanır.
Bizim alışkanlığımız açık havada düşünmek - yürüyerek, sıçrayarak, tırmanarak, dans ederek, daha iyisi de yalnız başına dağlarda ya da deniz kıyısında yolun kendisinin bile düşünceli olduğu yerde...
Bu keçi yolu ne zamandır var? Kim çizmiş onu? Çok eskilere gönderme yapar. Keçi yolu zamanı gezintinin, yürüyüşün uzamına katar. Bir art arda geliş, yineleme vardır. Dolayısıyla, en önemli, kimsenin olmayan, adsız Bellek ortaya çıkar ve tarihi de beraberinde getirir. Böylece, nokta nokta çizgi çizilir... Bu belirsizliği kaydeden, var eden bir çizgidir... Kattettiği manzaradan, güzergahından, her zaman kendine özgü bir biçimde ormanların içinden geçişinden, vadilerden inişinden, dağlara tırmanışından, kıvrılmasından, dümdüz olmasından bağımsız olarak, keçi yolunun kendi içinde bir güzelliği, bir keçiyolu aşkı vardır...