“Sonsuzluğun Sonrası”na ilişkin yorumunda da belirttiğim gibi, çağdaş felsefenin koçbaşı olan Meıllassoux, bu eserinde de beyin yakmaya devam etmekten geri durmamış.
Ağır felsefi terimlere ilave olarak, okuyucuda kulak dolgunluğunu oluşturmak amacıyla kendi terminolojisini de kullanması zaman, zaman yorucu olabiliyor.
Yine de Sonsuzluğun