Hakkında
1946 doğumlu Geuss 19.ve 20.yüzyıl Alman Felsefesi ve siyaset felsefesi uzmanı. Princeton, Columbia ve Chicago Üniversitelerinde öğretim görevlisi olarak çalıştı. 1993' ten bu yana Cambridge Üniversite görevlisi olarak çalışmalarını sürdürüyor. Quentin Skinner' la birlikte Cambridge Studies in the History of Political Thought kitap serisinin editörlüğünü yapıyor.
Başlıca eserleri:
The Idea of a Critical Theory. (1981 Eleştirel Teori- Habermas ve Frankfurt Okulu)
Morality ,
culture and history (1999)
History and Illusion in Politics (2001)
Glück und Politik : Postdamer Vorlesungen (2004)
Outside, Etichs (2005)
Unvan:
Öğretim üyesi. Editör
Doğum:
1946
Okurlar
37 okur okudu.
4 okur okuyor.
47 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Eleştirel Teorilerin pozitivizmde somutlaşan felsefî hataya karşı özellikle hassas oldukları bir gerçektir.
Frankfurt Okulu üyelerine göre hatalı epistemolojik görüşleri olan insanların doğa bilimlerinde teoriler üretmeleri mümkün olsa da eleştirel teorilerde bu mümkün değildir.
Doğru epistemolojiye sahip olmak ile başarılı olarak aydınlanma ve özgürleşme üreten teoriler geliştirme ve test etme arasında yakın bir bağlantı vardır. Bu bakımdan pozitivizm doğa bilimlerinin gelişmesine özel bir engel oluşturmasa da insan özgürleşmesinin ana araçlarına, yani eleştirel teorilere karşı ciddi bir tehdittir.
İşte bu düşüncelerden hareketle Frankfurt Okulu’nun pozitivizm eleştirisi, temel bir amaç doğrultusunda geçerli bir bilgi kategorisi olarak ‘dönüşlü olma’nın geri getirilmesidir.
Frankfurt Okulu’nun kullandığı anlamda ‘pozitivist’ şunlara inanandır:
(a) doğa bilimlerinin empirist bir betimlemesi uıygundur ve (b) tüm bilgi özünde doğa bilimleriyle aynı bilgisel yapıya sahip olmalıdır.
Doğa bilimlerinde teorilerin ‘nesneleştirici’ bir yapısı varsa, o zaman tüm bilginin doğa bilimlerinin yapısına sahip olduğunu söyleyebiliriz.
Bu, tüm bilginin ‘nesneleştirici’ bilgi olduğunu ileri sürmektir. Bu açıdan pozitivizm ‘dönüşlülüğün reddi’ olarak görülebilir.
“Frankfurt Okulu’na göre ‘eleştirel teori’nin ana ayırıcı özellikleri üç tezden oluşur:
1-) Aşağıdaki anlamlarda eleştirel teorilerin insan eylemi için rehber olarak özel bir konumları vardır:
a-) Bu teorilere inanan faillerin aydınlanmalarını, yani onların gerçek çıkarlarının nerede olduğunu saptamalarını sağlama amacındadırlar;
b-) İçkin bir anlamda özgürleştiricidirler, yani failleri, en azından kısmen kendi kendilerine dayatmış oldukları bir zorlamadan, bilinçli insan eyleminin kendi kendini früstre etmesinden kurtarırlar.
2-) Eleştirel teorinin bilgi içeriği vardır, yani bilgi biçimleridirler.
3-) Eleştirel teoriler epistemolojik olaral temel bakımlardan doğa bilimlerinden farklıdırlar. Doğa bilimlerinde teoriler ‘nesneleştiricidir;’eleştirel teoriler ‘dönüşlü’dür."
Sokrates'in felsefi mutsuzluğu olduğunu iddia etmek... Mill neden nihat doğan?
19. yüzyıl ahlakçısı John Stuart Mill mutsuz bir Sokrates olmayı mutlu bir domuz olmaya yeğ tuttuğunu söylemişti. Peki ama bunu nereden biliyordu?
İletiler
Şahsiyeti hatırla
“İnsanların yalnızca ne dediğine, ne düşündüğüne, neye inandığına bakmayın, gerçekte ne yaptıklarına ve sonuçta ortaya ne çıktığına bakın.”
Raymond Geuss
Yorumlar ve İncelemeler
