Roni Margulies İletileri
Roni Margulies iletilerini, Roni Margulies okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Aynıymışız...
Bakmayın farklı hayatlar yaşadığımıza.
Hızlı, yavaş. Zor, kolay. Boş, dolu.
Yanlış veya doğru. Ansızın insan
Anlar gibi oluyor sonuna doğru:
Bakmayın bunların hepsine siz,
son tahlilde aynıymışız hepimiz.
Biraz daha iyi, biraz daha dayanılır
olsun diye hayat, biraz daha mutlu,
en azından mutsuz olmayalım diye,
yapmışız neler geldiyse elimizden.
Aynıymışız son tahlilde hepimiz,
yokmuş farkımız birbirimizden:
Doğmuşuz, sevilmek istemişiz, öleceğiz.
Roni Margulies
Yaşamak
Bir adam bacaklarını kaybetse,
her ikisini de, elim bir kaza nedeniyle;
bir kadının iki kulağı da sağır olsa,
nadir bir genetik hastalık sonunda;
bir sineği yakalayıp iki küçük çocuk,
kanatlarını kopardıktan sonra bırakıverse;
bir sokak kedisi bir mahalle kavgasında
kendini kurtarıp gözünü kurtaramasa;
adam ve kadın ve sinek ve kedi,
devam eder hiçbir şey olmamış gibi.
Ne yürümek önemli çünkü, ne görmek,
ne işitmek, ne uçmak;
önemli olan,
öyle ya da böyle,
yaşamak.
Yaşamak sadece. Roni Margulies
Hafriyat kamyonları geçti dün önümden yine,
arka arkaya üç tane, dopdolu, tepeleme,
harf taşıyorlar bir yerinden kentin bir yerine.
Önde gidene g’ler yüklenmiş, e’ler ikincisine,
arkadakinde karışmış harfler birbirine.
Kim ısmarlar bunları?
Kim ne yapar bu kadar çok harfle?
Kamyon dolusu karmakarışık olasılık.
Teslim alıp birileri bu harfleri bir yerlerde
dönüştürebiliyor mu acaba anlamlı bir bütünlüğe?
Çok denedim, çok istedim, beceremedim ben.
Hep harf kaldı harfler elimde,
ne bir kelime oluşturabildim, ne de bir cümle.
(16 Aralık 2022)
Roni Margulies
Nasıl kırık dökük,
Yarım yamalak, eksik ,
Nasıl yamalı hayatlar
Geçiyor gözlerimin önünden.
Bir zanaat mutsuzluk sanki:
Öğrenip bir önceki nesilden,
On yıllarca didiniyoruz
Ve kuşkuya düşsek de bazen.
Sanıyoruz ki
Böyledir, iyidir ,
Ne olacak ki başka
Budur hayat zaten.
Ya beceremiyoruz biz bu işi
Ya da becerecek bir şey yok zaten. Roni Margulies
Zaten
Nasıl kırık dökük,
yarım yamalak, eksik,
nasıl yamalı hayatlar
geçiyor gözlerimin önünden.
Bir zanaat mutsuzluk sanki:
Öğrenip bir önceki nesilden,
onyıllarca didiniyoruz
ve kuşkuya düşsek de bazen.
sanıyoruz ki
böyledir, iyidir,
ne olacak ki başka,
budur hayat zaten.
Ya beceremiyoruz biz bu işi,
ya da becerecek bir şey yok zaten.
Uzaklıklar
tamamlanmamışlığımı sorgula, kına.
Yorgunum, azımsa yorgunluğumu.
Kırgınlığımı yer, önemset boşladığım şeyleri.
Kuşkulandığımda, doğrula kuşkularımı,
yatıştır sonra, insancıl kıl beni.
Korkuyorum, onayla korkularımı,
Birlikte direnelim sonra.
Roni Margulies
Her geçtiğimde yanından bir zeytin ağacının
sormak gelir içimden: Anlatsana ihtiyar,
küçükken daha sen nasıldı bu topraklar,
kimler geçer yanından, kimler giderdi?
Fenikeliler getirmiş diyorlar buralara seni.
Tuzlu muydu Akdeniz'in suları o zaman da?
Yakıcı mıydı böyle yine öğle güneşi?
Neye benzer, neler düşünürdü Fenikeliler?
Uzun yaşamak
plakta Ruhi Su, belki Karacaoğlan
Yemekten sonra uzanmş salondaki kanapeye
öyle bir bakmıştı ki bana babam, anlamıştım,
susmam gerek, önemli bir şey dinleyecegiz.
Roni Margulies
Bir siyah üzümün soyması gibi kendini
Geldim - al
Sevmeni istiyorum beni;
Tamamlanmamışlığımı sorgula, kına.
...Yorgunum, azımsa yorgunluğumu
Kırgınlığımı yer, önemset boşladığım şeyleri
Kuşkulandığımda, doğrula kuşkularımı,
Yatıştır sonra, insancıl kıl beni.
Korkuyorum, onayla korkularımı,
Birlikte direnelim sonra..
Bir siyah üzümün soyması gibi kendini
Geldim- üstlen,
Büyüt beni...
Roni Margulies
ENVER PAŞA’NIN SARIKAMIŞ’TAN DÖNÜŞÜ
Harbiye Nezaretinin üst katındaki odasından
Süleymaniye’nin minarelerine dalmış gözleri,
üç günlük bir tren yolculuğundan sonra
geç vakit vardığında Istanbul’a Erzurum’dan,
aklına bile getirmemiş evine dönmeyi.
Bekliyordur oysa Naciye Sultan.
Üstüste koyu kahveler getiriyor emireri.
Böylesi bir yenilgi görmemiş Osmanlı ama,
unutması gerek artık o donmuş askerleri.
Nice savaşlar var daha aklında,
büyük planlar, diplomatik manevralar.
Akşama Alman Elçiliğinin yemeği.
Yeri değil ama, yorgunluktan olacak,
Manastır Askeri Rüşdiyesindeki günleri
ve isyân kararını aldığı gün geliyor aklına,
sonra Talat’la tanışması bir toplantıda:
“Nelere kadirsin sen ya Rabbim,
Neredeydik, nerelere geldik!”
Harbiye Nezaretinin üst katındaki odasından
Süleymaniye’nin minarelerine dalmış gözleri,
ha değmiş, ha değecek bulutlara.
Nasıl gelebilir ki aklına
-Paşa, Nazır, Damat, Almanların gözbebeği-
Türkistan’ın ücra bir köşesinde öleceği.
Roni Margulies
İttihad ve Terakki
Bilmem hangi çok eski kavmin
askerleri döndüğünde savaştan,
müthiş şölenler düzenlenir,
kırk gün sürermiş kutlanması zaferin.
Başında zümrütlü tacı,
omuzlar üzerinde taşınır tahtında
beyaz güller atarak halkına
gezdirilirmiş muzaffer hükümdar.
Ayaklarında kalın zincirler,
savaş esirleri gidermiş önünden,
deve yükü elmaslar, ipekler,
mağlup şahın atları, tahtı.
Ve sevdiklerinden bir vezir
görevlendirilirmiş her sefer;
oturup öylece yanıbaşına,
en coşkulu anları bekler,
her gülümsediğinde hükümdar,
kulağına fısıldarmış usulca:
“Gelip geçicidir her zafer.
Gelip geçicidir her zafer.”
Roni Margulies
Zaten
Nasıl kırık dökük,
yarım yamalak, eksik,
nasıl yamalı hayatlar
geçiyor gözlerimin önünden.
Bir zanaat mutsuzluk sanki:
Öğrenip bir önceki nesilden,
onyıllarca didiniyoruz
ve kuşkuya düşsek de bazen,
sanıyoruz ki
böyledir, iyidir,
ne olacak ki başka,
budur hayat zaten.
Ya beceremiyoruz biz bu işi,
ya da becerecek bir şey yok zaten.
Roni Margulies
akordeon
Bir çocuk bindi Kadıköy vapuruna
kocaman, ölü bir deniz kuşu gibi
boynuna asılı bir akordeonla.
Filikalardan birine yaslandı, yakınında
olmak istemiş gibi batarsa vapur.
Ne kimse gördü çocuğu, ne duydu kimse
kendinden büyük akordeonunu ağır,
çekingen bir tavırla çalmaya başladığında.
Biliriz, beğeniriz umuduyla en sevilen
Şarkılarını çaldı