Mevlevi şeyhi ve şair Muğlalı Şâhidî İbrahim Dede (vefatı 1550), bu eserinde insan yüzündeki saç, göz, kaş, ağız gibi organları konuşturarak alegorik bir anlatımla vahdet-i vücûd sırrına ve inceliğine dikkat çekmiştir. Mesnevi nazım şekliyle yazılmış, manzum ve sembolik bir hikâye olarak da değerlendirebileceğimiz eser, tasavvuf edebiyatının klasiklerinden biridir.
