En Eski Selahattin Özpalabıyıklar Gönderileri
En Eski Selahattin Özpalabıyıklar kitaplarını, en eski Selahattin Özpalabıyıklar sözleri ve alıntılarını, en eski Selahattin Özpalabıyıklar yazarlarını, en eski Selahattin Özpalabıyıklar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ağır Ceza'ya verdiler beni. Kitap o zaman Yeditepe'de yayımlanmıştı ve ben Kırşehir'de Fransızca öğretmeniydim. Bu dava yüzünden kalkıp İstanbul'a gittim. Avukatım Burhan Apaydın'dı ve dava başladığında gelmemişti. Ben girdim. Reis çok babacan bir adamdı. Bilirkişiden de ikisini hatırlıyorum, birisi Nurullah Kunter, öteki Sulhi Dönmezer, üçüncü ne yazık ki yok aklımda. Bunlar kitabın "proletaryayı ayağa kaldırdığını söyleyen uzun bir rapor hazırlamışlardı. Eğer bir rastlantı olmasa çok ağır bir ceza yiyecektim yani. Rastlantı şu: bilirkişi raporundan sonra reis "ne diyorsun oğlum" (ya da "oğlum" değil ama öyle yakın bir şey) diye sormuş, ben de o sıralar Adana sel felaketinden esinlenerek yazdığım şiiri okuyarak: "Efendim ben memleketimi sevmesem böyle bir şiiri yazar mıydım?" demiştim ki Burhan Apaydın girdi içeri ve "Dava çoktan bitmiştir, çünkü zamanaşımına uğramıştır" dedi ve kitaptaki tarihi gösterdi. Meğer Yeditepe'de basılan kitap altı ay sonra basın masasına gittiği için zamanaşımına uğramış bizim dava. Böylece kurtuldum... Şimdi tabii laf bir yana o üç kitap da Marksist kitaptır, doğrusunu söylemek lazım."
Sayfa 35
Rimbaud: "Tüm anlamları sürekli bir biçimde büyük bir güçle ve bilinçli olarak altüst etmelidir." der. Anlam yasak bölgelere girmeli, kapıları zorlamalı, girdiği yeri de bilmemeli, kapatılmalı, ağzını, yüzünü dağıtmalı anlamın. Tanınmamalı, sezdirmeli, uzak varlığı depreşmeli.
("Dokunduğu Her Şey Şiir", Tuğrul Asi Balkar'la söyleşi, Cumhuriyet Kitap, 16 Şubat 1995)
Sayfa 50
Bir kırlangıç havayı yarıp geçti
Gökyüzü neredeyse düşecekti
Şair, eski-yeni, yabancı-yerli bütün çağların şiirini okuyarak, onunla gidip gelerek, cebelleşerek kendi sesini bulur.
Bunda da yalnızdır. Kimsenin bir yararı olamaz, kendinden başka.
Babasız büyümüştür:
Sanki çocuk olmamışım ben...
Çocukluğunu yaşamış olanlarla benim aramdaki ayrım nedir? Öyle sanıyorum ki benim çocukluğum olmadı derken, babamı, bir onu düşünüyorum da böyle diyorum. Aslında "Benim babam olmadı, ben baba nedir bilmiyorum" demek yerine, "Çocukluğum olmadı benim" diyorum.
Nedir çocuklukta anımsanan hem?
Bu dünya değil de nedir? Ama en çok baba olmalı. Çocukluk asıl babayla başlıyor.
Yapı Kredi Yayınları
“Ben bakmadan edemem.Her şeyi baka baka görürüm, anlarım,yaşarım.
Bu dünyada benim bakışımın dışında hiçbir şey kalmamıştır gibi gelir bana.
Bakmak da beni sürekli yaratının içine atar.”
Yapı Kredi Yayınları