"Bozkırları aşmışım bir baştan bir başa.
Başımı toprağın yüreğine sokmasam olmaz mı? Yıllar yılı uyumak zorunda mıyım?
Gözlerim baksın da güneşe
Işıkla dolup taşsın varlığım!
Aydınhğın gücü varsa karanlık kaçar. Gerçekten ölen, artık göremez ki
Güneşin aydınlığını"
İnanna dedi ki ona;
“ Benim sadık mabeyincim,
En güzel sözlerin meleği.
Gerçeklerin sözcüsü, Yolcu yolunda gerek, aldım
Başımı cehenneme gidiyorum. Ben gidince hatırım için
Sen kıyamet kopart cennette,
Çömlekçi kasnağı gibi boş dönüyor ülkemiz.
Hırsızlar zengin ve zenginler hırsız.
İnim inim inleyen yoksullar diyor ki:
Nasibimiz felaketmiş, ama elden ne gelir?
Irmak baştan sona kan, insanlar içiyor o kanı
Susuz kalmışlar gibi
Saklamak boşuna, abayı yakmışım sana.
Yüzüp açılıyorum ama birazdan döneceğim,
Sular püskürterek, dişlerim çatırdayarak.
Yanında olmak için her bahane kabulüm.