NABOVKOV'UN KEDİSİ
Kitapların kalınlığından hiç bir zaman dem vurmadım benim için nitelik önemli sayfa sayısı değil Thomas lehr 'in 600 sayfaya yakın kitabını bir solukta okuyamadim maalesef uzun zamandır elimde evirip çeviriyorum :) ilk kitapla tanıştığımda hem yazarı ile hemde kitabın ismi ile yeni tanışmış olduk arkasındaki yazıyı okuyunca merak edip burdan da bakmak istedim gel gör ki ne inceleme sayısı vardı ne okuyucu sayısı elinin beş parmağını geçmiyor . .. Belki keşfedilmemiş bir kitap diye başladım . Bir 50 sayfa okudum ve hiçbir şey anlamadım kafamda hiçbir şey oluşmadi benimlr alakalı deyip tekrar okuduğum paragaraflarin üstünden geçiyordum ama yok nafile
Kitabın dili çok ağır fazlasiyla betimlemelerden oluşuyor bazen noktaya kadar zor okuyordum bu kitabın tarzı bana biraz Franz Kafka'yi hatırlattı ama inanın Franz Kafka çok daha akıcı. Kitap iki ana temel üzerinde durmuştu cinsellik , varlık ve hiçlik ( Jean Paul sartre ) hiçliği savunan bir George , bilim adamı olmak isteyen bir George ve hayatının rengi Camille hoş ne renk ama koyu mu ? Açık mi ? Ve bir türlü bedenini ele geçiremedigi Camille ve çok yakınken ulasamsidgu Camille .. İşte insan ulaştığının nankörü , ulaşamadığının delisi
Eğer sabırlı değilseniz kesinlikle okumanızı tavsiye etmiyorum :) dahası eğer yeni okumaya başlayan biriyseniz sakın ha diyeyim bir daha kitap görmez gözleriniz Nabokov'un Kedisi Thomas Lehr
