Hakkında
Doğum:
10 Eylül 1967
Okurlar
4 okur beğendi.
28 okur okudu.
3 okur okuyor.
64 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
4. Kaygıyı Sürdürmek
Ötekinin keyfine nasıl muamele ettiğimiz kendi keyfimizle nasıl bir ilişki içinde olduğumuzun göstergesidir. Ötekinde canımızı sıkan şey -ötekinin keyfinin bizim varoluşumuzda meydana getirdiği rahatsızlık- kendi keyif alma tarzımızdır. Eğer ötekinin keyfinden keyif almasaydık, ona şahit olmak bizi psişik olarak rahatsız etmezdi. Ona kayıtsız kalır, kendi işimize gücümüze odaklanırdık. Mesela, toplu taşımada çalan radyodan rahatsız olduğumuzda, radyonun kapatılmasını isteyip, bu şekilde dinlemek istemediğimiz o müziği dinlemek zorunda kalmayız; ama o rahatsız edici müziğin çalınması sayesinde deneyimlediğimiz yabancı keyif gösterisini de deneyimlemeyiz. Ötekinin keyfinin bizim dikkatimizi çekiyor olmasının kendisi bu keyifle aramızdaki mahrem -daha doğrusu na-mahrem (extimate)- ilişkinin göstergesidir.
Sayfa 193Kitabı okudu
Metz'e göre sinemasal deneyim, izleyicinin dünyada yalnızca özne olarak varolmakla katlanabildiği eksiklik hissiyle geçici olarak baş edebilmesini sağlar. Bu deneyim ayna evresindeki hazzı büsbütün yineleyerek imgesel bir haz verir.
Nel, Bottom'daki ka saba halkının çoğuyla birlikte, Sulayı tilin keyfi kendisine istifleyen müstehcen bir keyiffigürü olarak görür. Nel ve Sula arkadaştır ama fantazinin dolayımladığı bu hınç ilişkilerini şekillendirir. Sula kasa badaki birçok erkekle seks yapmakla birlikte onları asla arzulamaz. Sekse uyarılmak için değil, ona yalnızlığını ve kimsesizliğini hatır lattığı için yönelir. Başkalarının onu görme biçimine rağmen, keyfi eksiktir. Morrison, Sulanın keyfi aracılığıyla süregelen eksikliği vur gulayarak, başkalarının ona isnat ettiği fantazinin gücünü baltalar.
7. Bilgiye Karşı
Bir belgesel kendisini bilgi vermekle sınırlandırıyorsa eğer, bunun sonucu ortadan kaldırmaya çalıştığı soruna katkıda bulunmak olacaktır.
Sayfa 301Kitabı okudu
7. Bilgiye Karşı
Platon ve Aristo gibi erken demokrasi muhalifleri demokratik aşırılığa denge ve düzen düşüncesiyle karşı çıkmışlardır. Hem Platon hem de Aristo için, en iyi yönetim biçimi, demokrasiden ziyade, en iyi olanın en iyi olduğu için yönettiği aristokrasidir. Demokrasiden farklı olarak, aristokrat yönetim bir kamu yararı vizyonuyla hareket eder. Demokratik yönetim altında, toplumsal düzen kamu yararının peşinden gitmeyi bırakıp, şahsi menfaatler arasındaki çatışmanın gelişmesini engelleyecek sınırların olmadığı anarşik bir duruma geçer. Demokrasi toplumun tahammül edebileceğinden çok daha fazla keyfin patlak vermesini imler. Platon ve Aristo, bu erken demokrasi muhalifleri, demokrasinin çağdaş destekçilerinden çok çok daha iyi bir argüman öne sürmüşlerdir.
Sayfa 304Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
