16. yüzyıla dek ‘temelde alt sınıflar karşısında sergilenen gösteriş’ esasına dayalı kendi farklı ve özgül kültürlerinin yanı sıra avamın kültürünü paylaşmakta hiçbir beis görmeyen, bir bakıma iki kültürü aynı anda yaşayan aristokratlar, bu tarihten sonra, kendine güven, kendini bilme, ince zevk, özdenetim ve ayrıcalıklar üzerine kurulu bir kültür oluşturmaya ve yalnızca bu kültürel evren içinde yaşamaya başlarlar.