Turgut Akaslan Sözleri ve Alıntıları
Turgut Akaslan sözleri ve alıntılarını, Turgut Akaslan kitap alıntılarını, Turgut Akaslan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çocukluğunu, Öykü'nün gözlerinde görmüştü, yaşadıklarını... Yaşadıkları sonrası gözlerine pusu kurmuştu; ölüm, gözlerinde intiharla gerçekleşecek ölümü görmüştü; bir içgüdüydü bu, bir his... Güçlü bir his... Yazdıklarının çok ötesinde... Kendisini yanıltmayacak bir iç sesti...
Sayfa 59
Sus ve yüreğini dinle
En sevdiğin şarkıyı mırıldanıyor
Bazen birlikte söylediğiniz o şarkı
Yalnızlık
Yaşanmışlığı olan her şeyin bir döküntüsü vardı; bu kasabanın, istasyonun, kalbimin...
Sayfa 243Kitabı okudu
İnsanların karşılaştıkları mecburiyetler, insanı muhteşem bir kabule gebe bırakıyordu. İnsan; desinler ve demesinler denkleminde boğulurken hayatını bir türlü şekillendiremiyor; hayatına yön veremiyordu. Sadece hayatın sunduklarıyla kendisini avutuyor; mutlu olduğunu sanıyordu. Boynundaki zincirden habersiz bir köpeğin özgürlüğü gibi... Oysaki zinciri boyutunu başkaları belirliyordu; insanlara yüklenen sorumlulukları başkalarının belirlediği gibi...
Sayfa 207Kitabı okudu
- İstanbul! dedi.
Haluk'un konuşmasına fırsat vermeden:
-Gayretle içine sıçmamıza rağmen dünyanın en muhteşem şehridir.
Sayfa 76Kitabı okudu
Karanlık sokakta başına ne geleceğini kestiremez insan, bir bağlaçtan sonra da ne söyleneceğini kestiremediği gibi.
Sayfa 9Kitabı okudu
Öykü'nün ne lokanta, ne de yiyeceği yemek umurunda bile değildi. Sadece Hasan Fermi'nin yanında olmak, onun huzurunu hissetmek, sorduğu soruları cevaplamak, anlatmak, sürekli anlatmak istiyordu; çünkü kendisini anlayan birisi vardı...
Sayfa 166
Mesela babasız büyüyen birçok çocuğun büyüklere karşı sürekli bir ilgisi vardı; bu ilgi masumdu., özledikleri baba sevgisini tadabilmek içindi... Ama o büyükler çocuklar kadar masum değillerdi; çocukların hayallerini kirletecek kadar pisti elleri...
Sayfa 132
“Bir çocuğun, birçok çocuğun geleceğinin çalınması ne acı!
Ve bu pezevenklerin hala ortada gezmesi…”
Cam kenarı. Sahi neydi bu cam sevdası bizde? Ne çok seviyorduk toplum olarak otobüste uçakta veyahut trende cam kenarına bilet alıp oturmayı? İnsanın isteklerindeki acizlik ve doyumsuzluk bu cam sevdasıyla açığa vuruluyor!
Sayfa 239Kitabı okudu
... inanç insanı tamamlayan şeydi...
Sayfa 66 - Akıl Fikir YayınlarıKitabı okudu
Mavi gözlerinde umut, mavi gözlerinde insanlığın hala o el değmemiş masumiyeti, mavi gözlerinde insanları bir nebze olsun hayata bağlayan insanlığın o tertemiz parıltısı, mavi gözlerinde kirlenmemiş bir dünyanın aydınlığı, mavi gözlerinde gelecek...
Mavi gözlerinde güneş...
Mavi gözlerinde hayat...
Mavi gözlerinde yaşamak vardı...
Sayfa 11 - Akıl Fikir YayınlarıKitabı okudu
Kim bilir belki günün birinde aynı nokta yolunu bulmasına vesile olacaktır.
Sürekli kayboluyor ve tam yolumu buldum derken aynı noktaya geldiğini fark ediyor insan; çocukluğuna.
“Yaşamak güzel be kardeşim…” diye bağırdım. Bu mesaj Nazım Hikmet’ten bana, benden de gittiğimden haberi olmayan bütün dostlaraydı, belki de bütün insanlara…