Vicente Blasco İbañez Gönderileri
Vicente Blasco İbañez kitaplarını, Vicente Blasco İbañez sözleri ve alıntılarını, Vicente Blasco İbañez yazarlarını, Vicente Blasco İbañez yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Adalet diye bir şey yoktu; dünya rastlantının ürünüydü; hepsi yalandı, insanoğlu içinde yaşadığı çaresizliği korkmadan taşıyabilsin diye uydurulmuş avuntu sözleriydi.
İnsanlar varsın birbirlerini boğazlasınlardı; toprağın onların nefretleriyle alışverişi yoktu, yaşamının gidişini onların yüzünden durduracak değildi.
O cüppeleri sırtlarında taşıyanların tamamı ortadan yok olsa dünya nasıl rahat soluk alırdı! Hırs dolu bilgenin incelikli, soğukkanlı, zalim barbarlığına kıyasla, vahşinin çocuksu, kendi halinde barbarlığını yeğliyordu; bu kendisini o denli rahatsız etmiyordu, üstelik ikiyüzlü değildi.
Alt sınıftan bir Alman askeri eline geçirdiğini iç eder, sarhoşken önüne geleni kurşuna dizerken, savaşçı öğrenci çarpışmanın ortasında Hegel'i ya da Nietzsche'yi okuyordu. O "tarihsel adalet" icraatını kendi elleriyle gerçekleştiremeyecek kadar kültürlüydü
Sarışın insanların esmerlere karşı kesin zaferi kazanmalarını diliyorlardı; küçümsenesi Güney insanını köleleştirmekti arzuları, böylece dünyanın gelecekte "yeryüzünün kaymağı", "insanlığın soylu kesimi" olan Cermenler tarafından yönetilmesini sağlayacaklardı. Tarihte bir değeri olan her şey Almandı. Eski Yunanlılar, Cermen kökenliydiler; İtalyan Rönesansı'nın büyük sanatçıları da Almandılar. Akdeniz insanları, kökenlerinden gelen bir fesatla, tarihi çarpıtmışlardı.
Kaba kuvvetin yüceltilmesi, başarının kutsanması, maddeciliğin zaferi, oldubitti karşısında sinme, en soylu duyguların sanki tumturaklı, gülünç tümcelerden başka bir şey değilmiş gibi alay konusu edilmesi, ahlaksal değerlerin çarpıtılması, ilerlemenin son sözü olması gerekiyorken despotluğa, şiddete, tarihin en ilkel çağlarının barbarlığına geri dönüşten başka şey olmayan bir haydutluk felsefesi.