Victor Hehn Gönderileri
Victor Hehn kitaplarını, Victor Hehn sözleri ve alıntılarını, Victor Hehn yazarlarını, Victor Hehn yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Zeytin
Peki bu yeni kültürün koruyucusu neden özellikle Athena'dır, neden zeytinyağı ve zeytincilik, doğrudan doğruya göğün yüzeyinden doğan ışık tanrıçasının kültüyle bu kadar yoğun ve çok yönlü bir ilişki içindedir? Suidas'a göre bunun nedeni, zeytinyağının aydınlatmaya yarıyor, zeytin ağacının ise ateşi besliyor olmasıdır; ("Athena heykeli: Onu... zeytin ağacıyla temsil ediyorlar, çünkü bu ağaç, saflığın doruğundadır: Meşalenin de malzemesi değil midir zaten?) - bu noktada zeytinyağının, aydınlatma amacıyla kullanılmasının zaman dizini içinde ikinci sırada, besin maddesi olarak da üçüncü sırada geldiği kendiliğinden anlaşılır.
Sayfa 82Kitabı okudu
Zeytin
Eski Ahit'in bütün bölümlerinde zeytinyağının genel bir kullanım alanına sahip olduğunu görürüz: Yemeklerde, kurban törenlerinde, yakmak için lambalarda, saçın parlatılmasında ve bütün vücudun ovulmasında vs. Asya'nın içlerine doğru bu kültürün izleri kaybolur, çünkü zeytin ağacı denizi ve kalkerli toprağı sever, nitekim Mısır bile zeytinyağı üretememiştir. Anadolu'nun Ege kıyılarında, adalarda ve bizzat Yunanistan'da, Homeros'un şiirlerinde de sıkça bahsedildiği gibi, bol miktarda yabani zeytin ağacı yetişirdi. Kışın yapraklarını dökmeyen zeytin ağacı, çok uzun ömürlü olması, yok edilmesi olanaksız yaşam gücü ve güzel bir parlaklığa sahip sert odunu sayesinde, halkın ve epik destanın dikkatini celbetmiştir
Sayfa 73Kitabı okudu
İncir
Eski Ahit zamanında Filistin'de olduğu kadar, bugünkü Yunanistan ve İtalya'da da, yabaninciri ağaçları, ressamın fırçasından çıkmışçasına eski duvar yarıklarından fışkırır, kalıntılar ve kayalıklar üzerinde yetişir; odunu ise inutile lignum'dur [ işe yaramaz bir odun], yani yaşken süngerimsi, kolay kırılan ve eğrilen bir odundur (Aristophanes'te [ya da daha ziyade Theokritos'ta] sykinos anér [incir (odunu) gibi, işe yaramaz herif] benzeri ifadeler buradan gelir); iyice kuruduktan sonra da, meşe odunu kadar sert olur ve asla kırılmaz.
Sayfa 69Kitabı okudu
Bugünkü bağcılığı antik dönemdeki bağcılıkla kıyasladığımızda, üzüm kültürünün de bir bakıma tarihin genel seyrinden nasibini aldığını, yani doğduğu ülkelerde yozlaştığını, buna karşılık, bu kültürü çok sonra edinmiş bölgelerde gelişiminin son evresine ulaştığını görürüz. Bağcılığın beşiği Ön Asya, Müslüman halklar tarafından istila edildiğinde, fatihlerin tatmasını şeriatın yasakladığı bir ürün de yetiştirilemezdi artık. Arap egemenliğinin hüküm sürdüğü bütün ülkelerde, Kuzey Afrika'da, Sicilya'da, İspanya'da, bağcılık gerilemiştir, çünkü, yakıp kavurucu içki kültünden ziyade, Sami kanaatkârlığıyla suya ve serin gölgelere rağbet eden hükümdarlar bağcılığa izin vermemiştir.
Sayfa 57Kitabı okudu
...asmanın ve üzümün varlığı bittabidir ve hayattaki her iyi şey gibi, öğretici ve yaratıcı bir tanrıya atfedilir.
Şark'ı yeniden ağaçlandırmak için kaç insan nesli gerektiğini belirlemek zor olsa da, bu gökkubbenin altındaki doğanın yaratma ve sağaltma gücü hayret vericidir.
Ormanın tahribatı bir evredir elbette, ama kültürün son sözü değildir.
Sayfa 26Kitabı okudu
Bağcının evinin önünde boy atan, dört bir yana yayılmış meyve bolluğunun üzerinde yükselen şu yalnız ve mahzun selvi ağacının yurdu, bugünkü Afganistan'ın dağlarıdır; kıvrım kıvrım gövdesi ve düzgün gri yapraklarıyla zeytin ağacı, Filistin ve Suriye'den gelmiştir; Roma'da S. Bona ventura manastırının bahçesindeki hurma ağaçlarının anayurdu, Firat ve Dicle deltasidir.
Sayfa 25 - Giriş bölümüKitabı okudu
Akdeniz bölgesinde "organize bir toplum vardı" -dikkat ediniz, "organize", "organik" değil-, yani "doğanın buyruğu", "halkların karakterine" dönüşmüştür.
Sayfa 20Kitabı okudu
''Akdeniz'in şehir mimarisi", der Hehn, "takriben, en yüksek ağaçların boyunu aşmaz", oysa ortaçağda Batı Avrupa'da kuleler ve haç tonozlu yapılardı "gök yüzüne özlemle" uzatılan: "Barbarca, hastalıklı bir arzu".
Sayfa 19 - *Kulturpflanzen kitabından. ÖnsözKitabı okudu
Hehn'e gore, eski barbar bölgeleriyle erken ıslah edilmiş diyarların Avrupa coğrafyasındaki dağılımı, kuzeydeki "bira ve tereyağı", güneydeki "şarap ve zeytinyağı" diyarı imgelerinde somutlaşır.
Sayfa 17 - Kulturpfianzen kitabından. önsözKitabı okudu
Bugun de İtalya'da sıklıkla yapıldığı gibi, şarabın uzerine dokulen zeytinyağı, şarabın havayla temas etmesini engellerdi.
Sayfa 105Kitabı okudu
Mantar meşesi, Quercus suber, Yunanistan'da belki de yoktur artık antikçağda ise nadiren bulunurdu; bu agaç, guneybatı Avrupa'ya ve karşı kıyıdaki Afrika'ya ozgudur.
Sayfa 105Kitabı okudu