Tabâtabâî'ye göre, mahiyetten münezzeh, özünden dolayı Zorunlu Varlık'ta varlıksal kemâllerden herhangi bir kemâlî sıfata nispetle imkânsal cihet bulunması, Zorunlu'nun zâtının ondan yoksun olması ve bu yoklukla beraber bir terkip hâsıl olmasına sebebiyet verirdi. Zat'ın mürekkep oluşu da ihtiyaç anlamına gelmekte ve bu da imkânı gerektirmektedir. Zorunlu'nun mümkün olması ise çelişik bir durumla neticelenir.