Bir sene kadar önce başlamış, yarısına bile gelmeden yarım bırakmıştım sebebini hatırlamadığım bir şekilde. Bilirsiniz, bir kitabı yarım bırakınca ona karşı bir ön yargınız oluşur, devam etmek/bir daha başlamak istemezsiniz. Bende de böyle oldu. Kitaplığımda görünce bir şans vermekte fayda var dedim. İyi ki de vermişim. Başından itibaren okurken çok keyifli vakit geçirdim.
Polisiye türünde bir çocuk kitabı "Baykuş Yemini." Yazar bu polisiyeye karakterimizin psikolojik hastalığını da katarak daha heyecanlı, daha merak edilen, daha farklı bir hale getirmiş kitabı. Kitap genel olarak üç karakter etrafında dönüyor: Pi, Siyam ve Jul. Her şey antikacıdan bir eserin çalınmasıyla başlıyor. Çocukların arkadaşlığını ve okul ortamını rahatça, keyifli bir şekilde hissedebiliyorsunuz. Özellikle Pi'nin polisiye merakı var bu yüzden birazcık daha onun tarafından okuyoruz olayları, zaten Pi ve Siyam çoğunlukla beraber. Her karakterin bakış açısını/ başına gelenleri okuyoruz zaten ayrı ayrı. Ben Siyam karakterini çok sevdim, gerçekten inanılmaz bir kız. :)
Eğlenceli, sürükleyici bir kitap. "Çocuk kitaplarına" göre yüksek bir standartta. Sadece -belki ben kaçırmışımdır ama- kitabın adının neden "Baykuş Yemini" olduğunu anlayamadım. Sonu da gayet hoş olmuş.
Bence daha fazla okunması lazım. Özellikle de polisiye merakınız varsa tavsiye ediyorummm.
"En acımasız yapbozlarda bile eninde sonunda birbirine uyan parçalar bulunur, sonunda bir resim ortaya çıkardı. Bu olaydaysa, hiçbir parça uymuyordu."
