En Eski Yılmaz Odabaşı Sözleri ve Alıntıları
En Eski Yılmaz Odabaşı sözleri ve alıntılarını, en eski Yılmaz Odabaşı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Daha bizi soracak olursan
Burada her şey hiç bilmediğin gibi.
Feride,
Şimdi yanaş kıyılarıma bir vapur gibi;
Çarpıp durayım güvertelerde gözlerine...
(Beni böyle eller,
beni yollar, beni yeller,
kelepçeler, hücreler beni
alıp gitmeye,
inan ki Feride inan,
aşk, önce !)
Sayfa 31
Artık gözümü kırpmadan vurabilirim kendimi de ; vurabilirim kendimi bir usturanın katil çeliğiyle. ya da o paslı tüfekle 24. 00 sonrası... Bir namlunun ansızın dağıtacağı beynimi bırabilirim bulvarda aç gezinen itlere ; ardımdan kan... Kan koksun gece !
( Bilirim cesedimin üstünde bir dal kılır, bir yaprak hışırdar yine; orda '' kime ne '' sin
sen; alıp gidensin kendini kendinle...)
Sayfa 79
Her deniz bir martı, her ömür bir tufan, her rüya bir uyku, her nota bir şarkı, her mezar bir ölüm, her güneş doğacak bir kuytuluk bulur ya kendine , bulur ya ;
ben
senden
başka
sen
bulamam...
B u l a m a m !
Sayfa 87
Sonra geceye şiirler okudum, bitti
bitmedin !
Sayfa 41
Ne mene şey şairlik,
dil'le deşilen yara ne acı,
ama yaralar da iyileşir inan,
belki bir dize kalıcı...
Yanalım,
bize düşen yanmaktır.
Kıvılcımlar sıçramasın;
yan şair yan
belki tutuşur dünya senin ahından!
y
a
n
a
l
ı
m: Bize düşen yanmaktır...
/Düş ölür,sevda düşer;
bize düşen yazmaktır!/
Sayfa 47
(Kalbimde hazan;
ve şairdir elbet
sözcüklere rus ruleti oytatıp yazan!)
Dışarıda üşüyen bir Haziran .
Kanımda nikotin cehennemi;
Kısa kibrit,uzun duman;
Yaan! Yine yan. Yine yaaaan!
Yan ki yangınlar bile yansın;
haklıdır içindeki abdal bırak ağlasın...
'ne diyarbakır anladı beni ne de sen,
oysa ne çok sevdim ikinizi de bir bilsen...'
Sayfa 7
Sakla yamalarını kalbim..
Kendini bıçak gibi ışıyan yeni güne bağışla,
Yürü, arkana bakma, ama umursa...
Bazen anılara en çok yakışan elbise,
Bir kaç damla gözyaşıdır unutma...
Her geçen gün daha iyi anladım: Her insanın payına bir yalnızlık düşermiş, ama bazı yalnızlıklar birden çok insana. ...En büyük yalnızlıklar ise adresini kaybetmiş çocuklara. ...
Bazen şehirler, özlemler devrilir de üstünüze, orada bir enkaz gibi kalırsınız. Bazen bir aşkı yüzünüze gözünüze bulaştırdığınızı sanıp suçluluk duyarsınız.
Oysa zaafları, acıları ve yenilgileriyle bir bütün halindedir kendiniz ve işte sizsinizdir insan. Eğrisi doğrusuyla yaşadığınızdır aşk ve yaşadığınızdır hayat...
Değil şehirler, aşklar, bazen kendisi bile kendi üstüne devrilmiş gibidir insanın. Kendinize bile ağır bir yüksünüzdür bazen kendinize. Nereye giderseniz eğreti, ne yaparsanız huzurdan yoksun...
