...Öyle anlarımız olur ki anılarımızdan çıkaramayız;öyle hayallerimiz olur ki , hayatımıza sığdıramayız.Bu yüzden sadece şiire, bazen bir dizeye sığınırız. Şiirlerimiz Duyguların Senfonisidir..." diyor sevgili
zeliş ...
Şiir okumayı sevdiğimi artık biliyorsunuz.Bir satır ile dahi insanı duygulandıran başka bir edebi eser var mıdır şiirden başka!
Bu kitapta gencecik yaşta edebiyata ve şiire merak sarmış ve bu konudaki ilk adımını da sağlam atmış şairimiz ; duygularını dizeler yoluyla okuyucuya geçirmeyi de başarmış bana göre..Özellikle anne ve baba temalı şiirleri cok dokunaklıydı.Bunlardan birini aşağıda sizinle de paylaşmak istiyorum..
Genç şairimize çıktığı bu yolda başarılar diliyor , kalemi elden bırakmamasını diliyorum..Şiirle kalın ve sevgiyle ....
#alıntı
"Anne gidince, ne garip şey
Bir yanın çöküyormuş
Az bile söylemişler.
Göz kapaklarım yetmişine merdiven dayadı
Uçuk yüzüm, sekseninde
Gidişinle yüreğim matem.
Anne ;bu dünya sensiz zemheri
Sensizliğe alışamadım, alışamam
Sen gittin, bu çağda yetim kaldım.
Büyüyemedim
Ömrüm soğuk mermer taşına dokunarak geçiyor.
Ah nazlı annem!
Susuz çöllerde ararım seni
Neredesin!
Gelmez oldun
Ben kaldım şu fani dünyada..."
Ne Kadar Benziyoruz Her Şeye
Hiçliğimizin adını, ne kadar zor alıyoruz anlıyoruz? anlamlamalandırmadığımız metaları; korka korka, acının merdivenlerini tırmanıyoruz.
Bastırılmış ayları alıp, koynumuzda karalamalar dolusu şiirler ısmarlıyoruz.
Şimdimiyiz göç ediyor geleceğimizinden, geçmiş olma lüksünü dahi alıyor ellerimizden; “katlanmışlara” birer raf arıyoruz içimizden; mevsimlik kaldıran gereklilikler gibi çöküyoruz yolculuğuna içimizin.
Zaferle çıkmış, mağrur edalarımız altında boy göstermekten çatlıyor aynası geçmemişimizin.
Oysa baştan, yenik ve savunmasızdık.
Bin tecrübeye dahi, değişmezlikler barındıran “benzerlerimiz”
vardı içimizde.
Anladım ki! biz ne kadar
benziyoruz hiç şeye…
Duygunun Senfonisi
Zeliha Koç
Okuduğum şiirlerden en beğendiğim duygunun senfonisi oldu içinde hüzün heyecan vardı anne sevgisi baba Özlem’i hata bazılarında ağladığım bile oldu. İçinde beni etkilediği şiir “ babam” şiir’i oldu şiirleri çok yüreğe dokunuyor. Emeğine sağlık ikinci eseri bekleriz kalemi elinden düşürme. Moskova’dan selam olsun…
Duygunun Senfonisi şiir kitabı ile suskular kanat takip gökyüzüne yükseliyor sanki.. Bazen yağmur olup damla damla içinizde birikiyor. Bazen güneş olup sımsıcak sarmalıyor sizi...
Sözlerin kanatlanıp Duyguların senfonisine dönüştüğü bu harika şiir kitabını kitapliginiza ekleyin, okuyun derim.