Cemal Süreya'nın "Annem çok küçükken öldü. Beni öp, sonra doğur beni." dizesini ilk gördüğümde anlam verememiştim ne demek istediğine. Bugünse Sinekli Bakkal'da geçen "Bir kere annem beni dünyaya getirdi, bir kere de sen, bambaşka dünyaya beni getiriyorsun.." cümlesi dikkatimi çekti. Anladım ki, bu iki cümleye nereden bakarsanız bakın yangın, tutuşmuş yürek görürsünüz, izahı yok..