Yelena Andreyevna
Kültürlü, akıllı bir insansınız İvan Petroviç. Dünyayı haydutların, yangınların değil de, nefretin, düşmanlığın, bütün bu küçük didişmelerin mahvettiğini anlamanız gerekir... Sizin işiniz homurdanmak değil, herkesi barıştırmak olmalı...
Voynitski
Beni önce kendi kendimle barıştırın!
Sayfa 27Kitabı okudu
Yelena Andreyevna: Benim bildiğim, köylüler birtakım romanlarda eğitilir, hasta olanları iyileştirilir. Gerçek yaşamda durup dururken gidip de nasıl eğiteyim, iyileştireyim onları?
Sayfa 46Kitabı okudu
Yelena Andreyevna:
- Bugün de hava pek güzel... Sıcak değil... (Kısa bir sessizlik.)
Voynitski:
- Tam insanın kendini asacağı bir hava...
Sayfa 13Kitabı okudu
YELENA ANDREYEVNA: Bugün de hava pek güzel... Sıcak değil...
(Bir sessizlik)
VOYNİTSKİ: Tam insanın kendini asacağı bir hava...
Sayfa 14Kitabı okudu
Yelena Andreyevna:
Göz görmeyince gönül katlanır derler...
Sayfa 49 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
YELENA ANDREYEVNA
bence gerçek, niteliği ne olursa olsun, belirsizlik kadar korkunç değildir.
SONYA
yok, belirsizlik daha iyi... ne de olsa, umuttur...
Sayfa 50Kitabı okudu
Yelena Andreyevna:
Başkasının sırrını bilip de yardım edememek ne kötü.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yelena andreyevna: Çok, çok iyi bir insan...
Sonya: Ormanları, turpkömürü çok tuhaf görünüyor bana. Anlayamıyorum?
Yelena andreyevna: İş ormanlarda mı sanki? Anlasana tatlım, burda önemli olan, yetenektir! Yetenek ne demektir, biliyor musun? Yüreklilik, özgür bir kafa, geniş ufuklar... Ağaç yetiştiriyor, ya da bilmem kaç kilo turpkömürü çıkarıyor ve bütün bunların, insanlığın bin yıl sonrası için taşıdığı anlamı düşünüyor şimdiden. Böyle insanlar değerlidir, sevmek gerekir onları. İyi olmanızı dilerim. İkiniz de aydınlık, cesur, dürüst insanlarsınız.
Yelena Andreyevna: İş ormanda, ya da doktorlukta değil... Canımın içi, yetenek konusu bu, anlasana! Ama sen yeteneğin ne olduğunu bilir misin? Gözü peklik, özgür bir kafa, geniş görüşlülük demektir yetenek... Bir ağaç dikiliyor ve bin yıl sonra neler olacağını görüyor şimdiden, insanlığın mutluluğunu görür gibi oluyor. Böyle insanlar azdır, onları sevmek gerekir... İçiyor, kabalık yaptığı oluyor, ama ne çıkar? Rusya’da yetenekli insan temiz kalamaz ki. Düşünsene, ne biçim bir yaşamı var bu doktorun! Çamurdan geçilmez yollar, ayazlar, kar fırtınaları, aşmak zorunda olduğu uzak mesafeler... Halk kaba, yabanıl; yoksulluk, hastalık almış yürümüş... Böyle bir ortamda her gün çalışan, didinen insanın, temiz ve ayık olarak kırk yaşlarına ulaşması güçtür.