Anlıyorum bir aşk akımıdır dolanıyor üstümde.
Kim ne derse desin ben bu günü yakıyorum
Yeniden doğmak için çıkardığım yangından.
En akıllı tarafımdır balıkla deniz tutmak
Sen usul, ben yavaş, kime yaraşır bu sessizlik?
Sana her zaman söylüyorum senin yüzünde gülmek var
Bakınca bir yaşama ordusu çıkıyor aydınlığa
Sana her zaman söylüyorum, senin yüzünde gülmek var
Bakınca bir yaşama ordusu çıkıyor aydınlığa
Sayfa 44Kitabı okudu
Yerçekimli Karanfil
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
Birleşiyoruz sessize.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Seviyoruz, bir sevilme içgüdüsüyle
Yerçekimli Karanfil
Biliyor musun? az az yaşıyorsun içimde
Oysa ki seninle güzel olmak var
Sayfa 20Kitabı okuyor
Bana sen olmalıydın, kovulmalarımdan ötürü sığınacak
Ama hep biz oluyoruz dünyada
Biz
Derinlik.
Sana ben olmalıyım, eskimeyi hızlandırırdık
Bir gemici vardı geçenlerde eskidi gitti
Balıklar deniyordu, balığın gittiğini, çünkü sadece bir gidendi balık
Bize gelince denizin gülmesiydi ayrıca
Sana gün olmalıydım, ışığımdan ötürü aydınlanırdık
Ben derim: sana olmak, seni duymak, seni yürümek
Besbelli seni büyümek kendimde
Ellerim kendini tekrarlar sen deyince.