Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

anisa

anisa
Bir kitabı okumaya başladı
Küçük Bir Ayrıntı 
Küçük Bir Ayrıntı Adania Shibli
8/10 · 448 okunma
Reklam
Hiçbir yerde
Çünkü en nihayetinde ortamın, mekanın, ışığın, duvarların hiçbir önemi yok. Gökyüzünün, yağmurun altında, yazın duru suyun içinde olmanın önemi yok. Trende ya da otomobilde, birbirinden kopuk, denizanası sürüsü gibi yayılmış bulutlar arasındaki uçakta… Durağanlık da neymiş, daima ve yalnızca hareket halindeyim, varma, dönme ya da yola çıkma beklentisindeyim. Ayağımın altında hep boşaltılacak bir bavulu var, kucağımda bir çanta, içine tıkıştırılmış bir kitap, biraz para. Sonunda geçip gitmediğimiz bir yer var mı? Yönünü şaşırmış, kaybolmuş, uzaklaşmış, tutarsızlaşmış, yoldan çıkmış, altüst olmuş, yitmiş, yerini şaşırmış, toprağından sökülmüş, yabancılaşmış: Birbirine aşina sıfatlara kendimi aşina buluyorum. İşte meskenim, işte beni doğuran kelimeler.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İnsanoğlunu değiştirebilmek için, ‘insan ruhu’nu tarihin örsünde döverek yeniden biçimlendirmeye çalışmak değil, örsün kendisini değiştirmek gerekir. Ancak bunu yaparak -‘salt kusursuzluk’a değilse bile- hiç olmazsa daha iyi bir şeylere ya da -hadi kimseleri yok yere umutlandırmış olmayayım!- daha az kötü bir şeyleri ulaşabiliriz, bunun başka yolu yok.
Sayfa 317Kitabı okudu
Hiçlik
Tren hız kesip oh der gibi bir ses çıkararak yavaşlamaya başladı. Romatik soluklanır gibi soluyor, frenleri basan tekerlekler gıcırdayayarak daha uzun aralarla tıkırdayorlardı ama görünürlerde hiçbir şey yoktu. çocuk öykülerinden fırlamışa benzeyen halleriyle sanki vahşi doğayla alay ediyor gibi görünen o küçücük, derme çatma ahşap tren istasyonlarından biri bile yoktu ortada. Kilometrelerce uzaktaki mosmor ufuk çizgisinin önünde hiç de doğal görünmeyen bir beyazlık halinde dört bir yana doğru uzanan kardan bir örtü var çevrede yalnızca, o kadar. Issızlığın kalbinde, hiçbir yerin tam ortasındayız. ‘Hiçbir yer’ -tıpkı ‘hiçlik’ gibi- insanın yüregine kapkara delikler oyan bir kavram. Eh biz de ‘hiç’in enginliği içinde ‘hiçbir yer’in sancak uçlarına doğru yol almıyor muyuz? 
Sayfa 261Kitabı okudu
Reklam
Gittikçe daha bir gönülsüzce uyandıktan sonra uyanık olarak geçirdiği dakikalar sanki onu, bizim bilmediğimiz ama onun için yaşamsal önem taşıyan başka bir yaşam sürecinden koparıp alıyor da, o da yaşaması için bizim dünyamızda geçirmesi gereken ve uykusu kadar garip olan birkaç dakikalık uyanıklık sürelerini yaşamaktan nefret ediyor sanırsınız. Onun inanılmaz yazgısı da bu işte: gözü açık yaşayan bizlerin yaşadıklarından daha gerçekçi bir yaşam tarzı olan bir uykuyu uyumak; bizim dünyamızı yiyip yutan, silip süpüren bir düş görmek.
Sayfa 111Kitabı okudu
80 syf.
7/10 puan verdi
Emanet Çocuk
Emanet ÇocukClaire Keegan
7.8/10 · 2.372 okunma
Mutlu bir hayatın, bir çeşit toplumsal anormallik olduğunu zannedecek kadar yenilgi ve avareliği emerek büyüyen bütün o nesli severdim.
Gazze
Bu Gazze, kendine has yenilgi ve fakirlik kokan sokaklarıyla, çıkıntılı balkona sahip evleriyle, uykuda korkutucu bir kâbus gören kimsenin ruhundan çok daha dardı. İşte Gazze buydu. Ama bir pınarın, yitik bir keçi sürüsünü kendisine çektiği gibi insanı ailesine, evine ve hatırlarını çeken bu belirsiz ve gizli şey neydi?
426 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.