“Dünya da insan birbirini sevmeli! Sevmezse günler tükenmez! Sevmezse dünya zindan olur. Sevmezse yaşadığının farkına varamaz. Sen somurt, komşun somurtsun, ne olacak sonu? İnsan dediğin dünya da sevişmeli kızım!..”
"Parası olmayan bir Allahın kulu istediği kadar akıllı fikirli olsun, oluru yok, paşaya cevap veremez! Korkar. Para adamı yüreklendirir. Para adama cesaret verir. Para adamı konuşturur. Para adamı adam eder Haçça Hanım!..”
"Yılanlar, güya, toplanıp karar vermiş aralarında. Bizim kökümüzü yeryüzünden kazımadıkça içleri rahat etmeyecekmiş!... Kralları Şahmaran'ı öldürmüşüz çünkü..."
"Kimi hayvanda akıl çok olur, hiç fikir bulunmazmış. Kiminde de fikir çok olur, hiç akıl bulunmazmış. İkisi birbirine denk olsa, insanlar hayvanlarla asla başa çıkamazmış.”
Ben de Yunan'da yaralandım. Gene kaçacaktım. Kemal Paşa tabancasını çekti, "Kaçanı kendi ellerimle vururum! Karınız kızınız düşman elinde! Siz düşünmüyorsanız, ben düşünüyorum; kaçmayın!" dedi.
İnsan köy yerinde boyuna terler, toza toprağa batar, öyle değil mi? Ama onlar hiç terlemez, hiç toza toprağa batmaz. Onları sen ne bileceksin? Bir yıkandılar mı, kirlenmeye kalmadan bir daha yıkanır onlar!