Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Sezai Karakoç
Annemin bana öğrettiği ilk kelime
Allah, şahdamarımdan yakın bana benim içimde
Annem bana gülü şöyle öğretti
Gül, Onun, o sonsuz iyilik güneşinin teriydi
Annem gizli gizli ağlardı dilinde Yunus
Ağaçlar ağlardı, gök koyulaşırdı, güneş ve ay mahpus
Gökte yıldızları sayar,usulca başına taç yaparmış.Gün gelir rüyasında sevinir,uyanırken ağlarmış.
Garibim üşüyen ellerini bilirim ben..!
Ellerin ellerime yeryüzü kadar yakınken.
Giyim kuşamdan yoksunken barbarliğim
Sadece sana bakan aynalar yansıtır bütünlüğümü
Düşlerim issizlaşinca...!
Bir masumiyetti saçları ağaran,
Entarisi yüzünde sarkan geceler koynumda.
Kardan adamlar yaratırım kumdan saatler gibi eriyen,
Zamanın kölesiyim ben,sana kavuşmayı dert edinen.
Ahh zaman, zifiri gecelerin kuytularında gezinen,
Namağlup sevgilim..!
Garibim, göz yaşlarına ağlarım ben..!
Faili meçhul günahların, elleri kelepçeli rüyaların,
Günahlar dolusu suç örgütleri var içimde
Işleme koyamadığım matematiği nasılda ağır problemli
Siper et saçlarını mesela, kuyruklu yıldızları göremeyim
Çocuk bakışlarını göz kapaklarına değdirmeden söyle.
Kucak dolusu bir yalnızlık hissediyorsun, o benmiyim
Servet Erdoğan
bende yerin hep ayrı apayrı
Annemin bana öğrettiği ilk kelime
Allah, şahdamarımdan yakın bana benim içimde
Annem bana gülü şöyle öğretti
Gül, Onun, o sonsuz iyilik güneşinin teriydi
Annem gizli gizli ağlardı dilinde Yunus
Ağaçlar ağlardı, gök koyulaşırdı, güneş ve ay mahpus
Meral Meri Büyük Ağaçlar Ülkesi
Çok uzak dağlarda çok uzun büyük ağaçlar ülkesi diye bir yer varmış.
Bu ülkenin uzun büyük ağaçları her gece başka başka masallar okuyup ,başka başka rüyalar görürlermiş;
kimisi vahşi bir kurt sürüsünün lideri olurmuş o gece- en parlak geceler onun üstüne doğar,
en güzel yıldızlar yalnızca ona taç olur gibi hisseder ve kendini güçlü hissedermiş bir büyük ağaç...
Kimisi de kendini bu ormanın en görkemli aslanı varsa o da ben olurdum herhalde der gülümserken uyanırmış her sabah.
Bir başka büyük ağaç ise ben kuzeyin rüzgarıyım; bütün kuytu köşelere girer konser veririm her gece dermiş...
Böyle böyle masallar çoğalmış ama yalnızca bir sandık içinde; çünkü herkes
ben dermiş , hep ve en çok ben ..
Böyle dedikleri için masallar kraliçesi kızmış, böylesi kibirli masalların yeri ancak bir sandıktır
ve kilitli kalmayı hak eder diyerek büyük ağaçlar ülkesini cezalandırmış.
O gün bugündür büyük ağaçlar ülkesi her gece ağlarmış;
bir geceleyin bir ormandan geçerseniz ve çıtırtılar duyarsanız bilin ki, bu büyük ağaçlar ülkesinin pişmanlık gözyaşlarıdır...
Meral Meri ~ Büyük Ağaçlar Ülkesi