Yıldızlar Gece' nin çocuklarıdır.
Artık, kendi kendini kanatan bir melektir zaman, mahşer yerinde, gözleri her yana kayan...
Nerede duracağını bilmeyen o mahşerde bir taş, insanların ayaklarına dolanan.
Sen de bit artık.
Bende durmuş bir akrebin, salladıkça hareket eden bir yelkovanın var.
Her türlü zarar, her türlü ziyan...
Ay'a imrenir şimdi yıldızlar,
Sen esnersin,
Kovuğundan bir yıldız daha çıkar.
Kim bilir belki de bu gece,
Yıldızlar için uykun kaçar...
Böyle böyle ölür işte zaman...
Uyu, uyu ki zulme çalar birazdan,
Bir çocuğu düşünden eder,
Çünkü bir tek çocuklar,
Yıldız kaydı diye ağlar...
Belki de bu saatte bir salıncakta, sallanan bir yıldızdır Zaman...
_İnkarcılar kızgın fırına atılmış saman gibi yanacaklar. İnananlar ise ahırdan salınmış buzağılar gibi sevinçle sıçrayacak.
_Davutoğlu Süleyman’ın özdeyişleri_
_Akılsızlarara, ahmaklıklarına uygun karşılık ver. Yoksa kendilerini bilge sanırlar.
_Akılsızlar ne zamana dek bilgiden nefret edecek?
_İyilerin peşinden gidin. Hırsızın katilin
