Ey aşk, sen ne güçlüsün, sen ne yücesin, Sen her kalpte yanan bir kutsal ateşsin, Sonsuzluğa açılan kapı, gönüllerin efendisisin, Sen her zaman var olan, her zaman yenilenensin.
Bir çiçeğin tomurcuklarına sinen çiy gibisin, Gökyüzündeki yıldızların parıltısı gibisin, Sevdanın verdiği huzuru hissettiren rüzgarsın, Ve insanın içindeki en derin tutkusun.
Seni arayanlar seni bulurlar, sen hep yanlarındasın, Yokluğun acısı kalmaz, varlığınla her şey güzelleşir, Sen hayatın anlamısın, sevginin kaynağısın, Gönlümüzdeki sırrı keşfettiğimiz bir hazinesin.
Ey aşk, seninle her şey mümkün, seninle her şey güzel, Seninle hayatın her anı bir aşk hikayesine dönüşür, Seninle yüreklerde sonsuz bir bahar açar, Seninle ölüm bile anlamsız ve boş gelir.
Ey aşk, sen ne güçlüsün, sen ne yücesin, Sen her kalpte yanan bir kutsal ateşsin, Sonsuzluğa açılan kapı, gönüllerin efendisisin, Sen her zaman var olan, her zaman yenilenensin.
"Göğe bakıp o yıldızların beşine takılıyorum.
Gözlerimde tutuşup durur dumanın parıltısı."
7. Bölüm( herkes okur sadece bilen kişi anlar)
Şehrin Çocuklarının Masalları
--------------------------------------------------------------------------------
Yunus’a
Güneş terk edince gökyüzünü, ay mesken kurunca yıldızların yanına, bizimkisi önce koca köklü bir ceviz ağacının dibine güzelce yerleşir, derince bir iç çeker ve başlarmış anlatmaya. Söze, bir varmışlığın bir yokmuşluğun klişesinin ötesinde, yaşamdan
Nedir son durumlar? İyilik kalmamış, kötülüğün karanlığı her yeri sarmış. Beyazlar grilesmiş. İnsanlar zorla güler olmuş. Samimiyetsiz tavırlar, hissiz duygular kalmış. Bütün kara bulutlar üstümüzü sarmış, yıldızların parıltısı gözlerimizi aydinlatmaz olmuş....
Yıldızlar.
İçimde bir yerde sessizlik hakim.Usulca sokuluyorum karanlığın kucağına. Rahat vermiyor parıltısı yıldızların. Rüyalar kurarken zihnim yıldızların yörüngesinde, göğe bakmak her zerreme huzur veriyor. Bir gidebilsem sonsuza değin yıldızların eteklerine...Gitmek...(Dolunay Ezel YAHŞİ)
Beyaz bir kedinin mırıltısı
Şelalelerden akan suyun şırıltısı
Ay ve yıldızların parıltısı
Gibi seviyorum seni..
Yine sana.
Biz seninle sessizliğin dostuyuz
Aşikar bir samimiyetle vurgunuz kadere.
Yıldızların parıltısı kadar gerçek
Evrenin gizemi gibi derin .
Bağlıyız iki uçtan
Sonunda yine biz'e varan.🌌
yine , yine sana..
Hasretin üzerine yavaşça diz bükmüş oturuyorum.
Turuncuya çalan bulutlar ardında gizlenen yıldızların parıltısı altında yazıyorum bunu sana.
Yeşilin en sade hali ağaçlarla bakışırken diziyorum bu cümleleri..
Sana sesleniyorum bak göğe, bak paklığa..
Esişine kulak ver rüzgarın.
Ben izin verdim yüzüme yüzüme vurmasına..
Senden haber gönder geceyle..
Bir haber ver bana orda mısın?
Oralar bensiz , buralar sensiz.
Benim yerim çok uzakta diyor arkada çalan şarkı..
Dertliyim diye devam ediyor..
Dinle beni, gördün mü bizi gökte.
Rüzgarı duydun mu yokluğunu çağırıyor..
Velhasıl , yanım boş yar.
Sol yanım.❤️
Tertemiz şeylerden sözedeyim
İlk sevdalarımdan, ilk dostlarımdan.
Ne toprağın kokulu çiçekleri yıldızlar
Ne vahşi gönüllü, vahşi ruhlu insanlar ;
Hiç, hiç bir şey kalmıyor ebedi olarak,
Her şey kuruyor sabah çiğleri gibi.
Ama bir şeyler kalıyor ki çok kıymetli.
İşte bu kalıntıların parıltısı
Bir emanet sanki sonsuzluğa.
Çimenler üstünde oturmak Dostlarla bir şeyler okumak Dolaşmak yıldızların altında Gelecekten konuşmak...
Rüyalar boyunca fakir çocuklar
Zengin görünüyor insana
Bir kız sevmiştim bir zamanlar Sessiz - sedasız
Ne dilerse yapacaktım benden
On dördünde ay gibi tamdı sevdamız
Ama şimdi zamanın külleriyle örtülüdür Gönlüm baştan başa. Uzun uzadıya yeretti bunlar hafızamda Koca bir ömür boyu Mezarlarında kaldı sevdalarım
Artık genç de değilim ki Zaman gelip geçiyor yanımdan. Hala gençlik var ya dünyada Ve her yerde açılıyor ya genç gönüller
Gelin ey genç dostlarım Vahşi diyarlara göç edelim Ve masmavi göğün altında Temiz, tertemiz şeylerden sözedelim Huzur ve rahatlık bunda.
