Yirmi katlı bir plazada çalışıyorum ben. Az önce asansöre bindim. İneceğim katın düğmesine basmayı unutmuşum. Neyse 10. katta fark ettim bunu. Düğmeye bastım. Yanımdaki kız fark etti durumu; "düğmeye basmayı unuttunuz sanırım" dedi, 'evet, dalgınım biraz, ondan herhalde' dedim, "herkesin kafası çok dalgın, yalnız değilsiniz, merak etmeyin" dedi mahçup ve masum bir gülümseyişle; 'biliyorum, haklısınız' dedim, biraz duraksadı, dert edindi belli, gayet iyi niyetli olduğu her halinden belli olan bir tavırla "dertleşmek isterseniz ben buradayım, çekinmeyin lütfen, ben sizi dinlerim" dedikten on on beş saniye sonra indi zaten. İndiği katı bilmeme rağmen elbette onunla hayatım boyunca dertleşmeyeceğim ama herkesin böylesine bencil, duygusuz, menfaatçi olduğu bir dönemde, hiç tanımadığı birinin dalgınlığını dert edinip onunla dertleşmek isteyen bu masum ve ölçüsüz iyi niyete sahip kıza hayat ve toplum biraz iyi davransın diye hep iyi dileklerde bulunacağım.