"Benim dileğim belki de yıldızları elime alıp onlarla birlikte yokolmak."
Yamacımsız
Acının eşiği
Büyük umutlar bile yoklar
Burada
Ergenliğin verdiği o büyülü hazza daldım
Sana dalıp yokolmak kadar büyülü çünkü
Sokakta dolap
Kurcalamadan gelişen akışkanlığın
Yokluğu
Onun o büyüsüzlüğü
Çatılan kaşlar, sana gönderiyorum onları
Al hepsi senin olsun bütün tüylerimin
Sen benim
Tüylerimi ürpertiyorsun.
İnsan bazen sadece gitmek ister...
The Hours'dan edindiğim izlenim tek cümleyle; İnsan bazen tamamen yokolmak isteyebilir.
Varlık ve farkındalık
varolusal farkındalıklarimiz varsa..
biz varız..
aksi takdirde yokuz..
varken dahi yokolmak..
ne kadar acı değil mi..
s.can
Okumaktan ve anlamaktan bıktım. Ne Kendi saflığımı ne de sunulan duyguların saflığını erişebildim. İnsanlar çok karmaşık ve gereksiz bir canlı türü doğa için keşke bir köpeğin saf sevgisine erişebilseydik. Ne yapsanız olmayan ama inanılmaz irade göstersenizde aşamadığınız bir dünya içinde yokolmak neden kaderimiz olsun hiçbir zorunluluğumuz yokken.
İkiye bölünmüşüm; bir tarafım yaşamak bir tarafım ölmek istiyor. Hangisinin ben olduğumu kestiremiyorum. Belki şu dünyada tutunacak adam akıllı birşey bulabilseydim bu bölünme olmayacaktı. İnsan gibi insanlarla yaşayamadığımız için artık ruh yokolmak ve bu ızdırabı ve anlamsızlığı bitirmek istiyor. Ama hala bir tarafım yok olmak değil yaşamak istiyor bu yüzden ne tam yaşayabiliyorum ne de tamamen ölebiliyorum. Ne bu dünyadayım ne öteki tarafta. Ne varım ne yokum.