İngeborg Bachmann - Gidiyoruz, Tozlanmış Yüreklerimizle (Ahmet Cemal çevirisi)
Gidiyoruz, tozlanmış, onca yitirişten nicedir katılaşmış yüreklerimizle.
Yalnız bizi dinlememeleri değil mesele, sağırlaşmışlar da üstelik, tozlanmış inlemeleri duyup yakınamayacak kadar.
Şarkı söylüyoruz, ezgi yüreğimizde.
Oradan çıkabildiği hiç duyulmamış.
Yalnız arada bilenlere rastlanırmış:
Tutan olmamıştı bizi, kalalım diye.
Duruyoruz, paydos artık ağırdan yürümeye. İşin sonu da kalmayacak yoksa.
Ve çeviriyoruz gözlerimizi Tanrıya:
Alın terimizin karşılığıdır ayrılık!
Beklediğim gibi :) Çok teşekkür ediyorum Muhammed, Bachmann'ı Ahmet Cemal kadar özümseyen var mıdır acaba...
Teşekkürler gönderiyi görünce aklıma bu geldi hemen:) Bi de Dost Körpe'nin Yalnızlığın Ruhu var ama şiir uzun diye yazmadım:)
Ben de çok seviyorum, uzun bir şiir ama çok güzel. Percy Bysshe Shelley'nin farklı şiirleri de önerildi ve önerilecektir. Fazlası var biliyorum, paylaşmak istediğinde daima beklerim :) Teşekkürler yeniden.
Biraz karıştırayım kitaplığı:) Bi şeyler bulunca eklerim
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.