"Huzurlu insan,değiştiremeyeceği şeylerin farkına varmış olandır." Bu cümleyi bir yerde okumuş ve kendimin böyle mutlu olduğunu düşünmüştüm şimdi incelemenizi okurken tekrar şunu sordum kendime normalmiyim...?
Sanırım çok bilmek iyi değil yaa. Anormal olamamak bize dayatılanı çaresizce kabul etmek bilmiyorum doğru mu anladım olayı anladıysam niye huzursuz oldum.
Neyse siz psikoloji okumaya devam edin ben kendimi tedavi edeceğim :)
Huzur ve mutluluk farklı kavramlar aslında. Mutluluk her zaman fazlasını istemektir. Huzur ise var olanı korumaktır. Var olanı korumak bizi mutlu ediyorsa ne güzeldir. Ben böyle bakıyorum hayata. Çok fazla şey beklemiyorum. O yüzden mutluluktan ziyade huzurun önemli olduğunu düşünüyorum.
Çocuğun için psikoloji okumak iyi olur bence Derya. Sen onu ne kadar karşılıksız ve koşulsuz sevsen de onlar bunu fark edemiyor. Olumsuz durumlarina kızıp olumlu durumlarında onları alkislarsak normalleştirmeye çalışırız. Bence çocuklara şunu hissettirmemiz gerekir: Ne olursa olsun benim için önemlisin.
Normalliğe gelince hepimiz normal görünen delileriz ama farkında değiliz.;))
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.