Şahane bir inceleme, kaleminize sağlık. Yalnızlık edebiyatı Sait Faik'e de 
Oğuz Atay kadar yakışmış. Kitap boyunca her öyküde sanki bir öykü değil de, bir şiir okuyorum gibi hissettim. Faik Abi "Aynada kendimi gördüm" dedi, ben " 
Özdemir Asaf da yokuşun başındaki düşmanı vurmaya gidip kendisiyle vuruşmadı mı?" dedim. O "İstanbul pis şehir" dedi, ben "İnsan yaşadığı yere benzer Ahmet Abi" ( 
Edip Cansever ) dedim... Her cümle başka bir yazarı, başka bir şairi çağrıştırdı. Ama neticede edebiyata doydum, çok tatlı bir kitaptı...
Teşekkür ediyorum, sizin vasıtanızla ben de tekrar okudum incelemeyi ve canım Sait Faik çekti. İlk alışverişimde en az bir tane ekleyeceğim sepetime.
Çok memnun oldum, şimdiden keyifli okumalar o hâlde.. 😄
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.