ahhh Zweigimm...keşke seni bir muzeye kapatıp hep yazdırsalardı,,,hep yazsaydın,din gibi seni okusaydık,okutsaydık...
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu ilk ne zaman okudum hatırlamıyorum,ama her yıl en az 2-3kez okuduğum kitaptir kendisi,ezbere biliyorum ama yinede okuyorum ) aslında kitapta ne buldum da surekli her ruh halimde kendimi okurken buluyorum bilmiyorum ) platonik bi ask da yasamadım ki onla ilgili olsun,neysee )
Kitabı okudukdan sonra anlıyorsun ki her yara geciyor,yalnız hayal kırıklıkları iyileşmiyor...
bu güzel yorumunuz için teşekkür ediyorum, sanırım onun yazdıklarını anlamak için platonik bir şeyler yaşamaya gerek bile olmuyor
kitap önerim:
- sevan nişanyan, elifin öküzü
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.