Modern klasikler yuvarlak bir şey oluyor. Modernizm söz konusu olunca olay farklı. 20 yüzyıl sonrası ise farklı-postmodernism de kapsıyor - Ama bizde normalde bu son dediğim, nispeten yeni ve kanona girmiş /girebileceği düşünülen şeyler modern klasikler olarak lanse ediliyor, yayınevlerinde. Öyle bakarsak da kolay tabii, çoğu yerde var listeler, Orwell, Fitzgerald, Conrad, Hemingway, Steibeck, Huxley, Faulkner, Nabakov, Eco, Golding, Borges, Marquez gider yani listeler. Benden istiyorsan da hazırlarım beğendiğim ya da okumak istediğim modern klasik olarak değerlendirilebilecek kitapları. :)
Anladım, fazla bilgiden değil de sırf ilgiden benim okumam. Ama bana hitap edenleri söyleyeyim, bildiklerimden-okuduklarımsan. Eco en başta, ben Foucault Sarkacını daha çok seviyorum ama Gülün Adı dahil hepsi ayrı şekilde zorluyor beyni. Ulysses maceraydı bir şekilde, öncesinde tabi sanatçının genç bir adam olarak portresi vb. okunması lazım altlık için, ama bir şekilde o da zevkli içine girebilirsen. Pynchon işte ilk Üçlüsü zor çok fazla, lot 49 - kötü çeviri-dışında çevrilmedi zaten. (Sonra kilerden inherent vice ve vineland çevrildi, fikir veriyor yazar hakkında. Ama klasiği gravity's rainbow. Dönemim kültür göndermeleri+tarih +içine alıcı cümleler+ had safhada garip ama eğlenceli ama itebiliyor da çoğu insanı. Okumaya çalışıyorum işte.
Faulkner, Ses ve Öfke tabii. Teknik olarak. Cormac Mccarthy Blood Meridian'ı okumadım, o da benzer - and diğer çeviriler kötü, Esas klasik çevrilmemiş.Nabokov - Lolita başta, sanat direkt. Italo Calvino güzel. Salman Rüşdi'nin dilini ben sevmiştim Geceyarısı çocuklarında. Diğerlerini bilmiyorum ama. Hayatla tarihin içiçe geçtiği bir kitap o da.
Orhan Pamuk, ilk kitaplar bir şeyler gösteriyor ama tabii ki klasikler Kara Kirapla Benim adım Kırmızı. Daha okumadım ama karsan sonrasını, bakmak lazım. Marquez 'i biliyorsundur zaten, ama Borges öykülerle I güney Amerika olayını başlayan adam. Hepsine yöne vermiş, ben Llosa' yı da severim.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.