Son nefesini verirken insan, örtünmek, saklanmak, gizlenmek istermiş. Çok özel, kamudan ayrı, mahrem bir iş üstündeymiş gibi. Raylara atlayanların arzuları, kentin sokaklarında, gün ortasında, alınlarına tabanca dayayarak tetiği çekenlerden veya sözümona Hemingway'den çok farklı sanki. İntihar komandolarının bir kısmı çekip gitmenin, kayıplara karışmanın derdinde, bir kısmı kalanları rahatsız etmenin ya da onlara şikayetname bırakmanın derdinde. Bence her intihar politik değilse de, geride kalanlar politize etme eğiliminde.
İntiharın biçimi bize; gerçekleştirenin dürtüsellik, uzun bir psikolojik süreç, kriz vb. içinde olduğu durumlara dair bir fikir sunabilir fakat onun politik niteliğini değiştirmez. Hiçbir intihar yoktur ki yaşadığı toplumdan, düzenden, koşullardan bağımsız olsun. Evet; kamuya açık alanda intihar etmek bir duyuru, suçlama, şikayetname anlamına gelebilir. Tam da aslında intiharın içinde barındırdığı anlamı gözlere doğrudan yansıtarak. Fakat bu diğer intihar biçimlerini siyaset-üstü hâle getirmez.
Bu yüzden geride kalanlar politize etme eğiliminde demiştim zaten. Bir örneğe başvurayım:
İntihar eden kişi bir poliste bile yaşamamış olabilir, ya da polisi terk ederek taşranın ıssızlığında yaşamayı tercih etmiş olabilir, bir ağaçta kendini asmış olabilir, dağın doruğundan kendini bırakmış olabilir. Yaşamı boyunca emek sermaye ilişkilerine, iktidara, sınıflılığa dair tek bir an bile düşünmemiş olabilir. Kendi gerçekliğinde, sizin bakışınıza tesir etmiş şeylerle hiç ilişki kurmamış olabilir. Tüm bunlara rağmen, siz, taşranın ıssızlığında yaşamış ve intihar etmiş kişiye bakıp, onu taşrada yaşamaya iten nedenleri, şehirden ayrılma sebeplerini, intiharını politize etmenize imkan sağlayacak başkaca unsurları tespit edersiniz. Sanırım, topluluk söz konusu olduğunda, çekirdek aileden geniş aileye, köy hanelerinden kabileye klana, halktan ulusa, insanlığa, her şeyin politik olduğu ön kabulü şart bu durumda. Yani taşra örneğindeki kişinin intiharının politik olduğunu söyleyebilmek için.
Evet. Toplumdan "soyutlanmış" hâlde olmak bile toplumsal bir gerçeklik. İntiharı salt ontolojik nedenlerle açıklayamayız, hiçbir zaman.
Emin değilim. Ama teşekkür ederim, sinapslarım ışıl ışıl şu an muhtemelen.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.