Her bir ölümün ardından hayat bizi bazı yüzleşmelere çağırır. Aslında en büyük demokrasinin ölüm olduğuna inanırım. Tüm sahtenin sona erdiği ve oyunun bittiği yer .
Yaşamak... Yeniden başlamaktır.
Yeniden başlamak ise , yaşamak.
Hepsi bu...
Her sabah uyanabilirdik..
Gözlerimizi açtık , ancak uyanamadık.
Bize ait zannettiğimiz her şey bir rüyaydı,
Ama yine de fark edemedik.
Acımızı bizim zannettik.
Ondan öğrenebilirdik , yine de öğrenemedik.
Şimdi tekrar başlayabiliriz...
Yeniden...
Uyanabiliriz...