Kimseler görmedi Ömür hanım
Bu Dünyadan ben geçtim..
İçimde umudun kırk kilitli sandığı
Elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim
İçinde senin ve benim ağırlığım..
#ŞükrüErbaş
Ömür Hanım Güz konuşmaları
Kimseler görmedi Ömür hanım, bu dünyadan ben geçtim.
İçimde umudun kırk kilitli sandıkları, elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim -içinde senin ve benim ağırlığım- benim olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde, incelik adına, ben geçtim..
.Yerini bulmamış bir içtenlik, yanılmış bir saygı ve bir hüzün eğrisi olarak ilişkilerin gergefinde, ördüm ömrümün dokusunu ilmek ilmek.
Beni cam kı- rıklarıyla anımsasın insanlar, savrulan bir yaprak hüznü ve dağınıklığı ile...
Yükümü yanlış bedestanlara çözdüm.
Şükrü Erbaş
Son gün
Günüm
... burkulmuştu yüreğim , canım sıkıldığında cay icerdim, bu sefer kalbim yorulduğu icin çayımı iciyorum , o belimi arada rahatsız eden sandalyeme oturdum yine , ısrarla hayatı sevmeye çalışır gibi düz durma cabasıyla yerleştim , boşluğa düşmüşümde tutunuyormusum gibi dirseklerimi koydum masama , ellerim başımı sıkarken , gecmiş hayallerim gibi döküldü saçlarım, o esnada avcuma dökülen saclarımı toplayıp çayıma uzanıyorum , çayım yarım yalamak sevdalar gibi kalıp soğuyor yine, bir elimde hayal gibi dökülen saçlarım , bir elimde yarım kalmış sevdam gibi cayım ile mutfağa geçtim , sözlerim bardağım gibi yerini buldu , hayallerim gibi saclarim çöp oldu , elim arkamda baktım balkondan , yine gecenin örttüğü karanlıkta kaldı bakışlarım, düşüncelerime sahitlik edemeyen göz yaslarim dolup döküldü yine , belki birgün...
Oysa ben bu gece, yüreğim elimde, sana bir sırrımı söyleyecektim. Şu mermi içimi delmeseydi eğer seni alıp götürecektim.
“Kimseler görmedi Ömür hanım, bu dünyadan ben geçtim. İçimde umudun kırk kilitli sandıkları, elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim içinde senin ve benim ağırlığım benim
olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde incelik adına,ben geçtim.Yerini bulmamış bir içtenlik,yanılmış bir saygı ve bir hüzün eğrisi olarak ilişkilerin gergefinde ördüm ömrümün dokusunu ilmek ilmek. Beni cam kırıklarıyla anımsasın insanlar,savrulan bir yaprak hüznü
ve dağınıklığı ile..”
ÖMÜR HANIMLA GÜZ KONUŞMALARI
...Ve güz geldi Ömür hanım.
Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul.
İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde.
Yağmur ha yağdı ha yağacak.
İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır.
Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan.
İnsan yalnızlaştıkça anlıyor yalnızlığın ne demek olduğunu.
Sayfa 15Kitabı okudu
Yüreğim Elimde
Yüreğim Elimde kitabım Mayıs’ta satışta olacak. Şimdiden okurlarıma keyifli okumalar dilerim. ☺️
Gökyüzünü öpmek isterdim Ömür hanım,
gözlerimle değil dudaklarımla.
Yoruldum bulutları kirpiklerimde taşı- maktan.
Delilik mi dedin? Kim bilir...
Belki de yerde sürünmenin bir tepkisidir bu ya da ne bileyim bilinçsiz bir aykırı olmak duygusu.
Gökyüzü de olmak isteyebilirdim değil mi?
Kim ne diyebilir ki?
Kimseler görmedi Ömür hanım!
Bu dünyadan ben geçtim.
İçimde umudun kırk kilitli sandıkları, Elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim -içinde senin ve benim ağırlığım-
Benim olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde,
incelik adına, ben geçtim...
