Yüreğim gergef gibi işledi yokluğunu
Nakışlarından hüzün filizlendi her akşam
Sen yokken, yangınlarda küle dönen benmişim
Ayırmışım küçülen varlığımı kendimden
Sayfa 108
"Belki ben sana sevmeyi öğretemem
ama sen de bana unutmayı öğretemezsin Bu mevsim ki, yollarda zakkumların açtığı çok yakınlarda sabahlardan bir sabah
seni gerçekten, insanca kucaklasam sımsıkı
ve yüreğimi avuçlarına koysam ne dersin?
Belki ben sana kavuşmayı öğretemem. Ama sen de bana, ayrılığı öğretemezsin."
Nazım Hikmet
Büyük bir özlem sardı yüreğimi,
Bir biir kaybettim sevdiklerimi..
Ölüm çok yakınlarda,
Ve yitirdiklerim kalbimde büyük yara..
Kaybettim kendimi,
Bulur muyum ?
Orası biraz müphem...
Yüreğim gergef gibi işledi yokluğunu
Nakışlarında yüzün filizlendi her akşam
Sen yokken, yangınlarda küle dönen benmişim...
~CEHENNEM~
Artık sokağa çıkacak takati kalmamıştı İhsan beyin... Her sabah mutlaka gittiği çorbacıya gidecek gücü dahi yoktu ayaklarının sancısından... Uzun uzun aradı masanın çekmecelerini... Nihayet bulmuştu lokantanın kartını...Yakın gözlüklerini takıp numarayı çevirdi...
-"On kere çaldı telefon. Ağaç olduk burda.Hadi uzatmada bir kase