"Sürekli zamansızca birbirimizden gidiyorduk ama unuttuğumuz bir şey vardı; ölüm, vedaları beklemezdi."
Sophia gece gündüz demeden, ün kazanma ve hayranlık toplama bakımından onu nasıl geçebileceğini düşünürken, erkeklerin giderek daha dizginsizce üstüne düşmelerinden, elinde kalan o mütevazı servetin, bekaretinin ve lekelenmemiş onurunun, ne kadar çekici bir yem ve aynı zamanda da akıllı bir ka-
dının mükemmel bir şekilde gönenmesini sağlayacak birer güvence olduklarını fark etti. O da, kız kardeşinin zamansızca harcadığı bu değerleri bir hazineye dönüştürmeye ve o fahişe nasıl diri bedenini sergiliyorsa, kendisi de bu erdem-
lerini sergilemeye karar verdi. Eğer Helena ihtişamlı saray
yaşantısıyla hayranlık uyandırıyorsa kendisi bunu yoksulluğun alçakgönüllülüğüyle başaracaktı.
