Ne zaman kırık bir yüreğim olsa... Işığına açlığımı düşünüyorum. Karanlığıma düşen ışığını... Buğulu gözlerimle zar zor farkediyorum.Cama vuran damlalar misali gerçeği saptırıyor gönlümün suyu... Korneamda rengin, ışığın, yansıman yok.
Lakin balığın suya yakınlığı misali senleyim, benimlesin.Beni sevdiğine dair inancımı, uzaklaşan bir görüntüye benzetiyorum. Ben göremiyorsam da yazık bana.
HAYAL BANA YAKIN YAR BANA UZAK
Hayal bana yakın yar bana uzak
Sevdası başıma dolanır gitmez
Aşkına düzel i ar bana uzak
Yüz bin öğüt versen biri kar etmez
Senin aşkın beni kıldı ürüsvay
Düşmüşüm peşinde koşarım hay hay
Kabul et kapında beni de kul say
Dost yoluna ölür aşık ar etmez
Ey beni bu derde giriftar eden
Eski muhabbeti kaldırdın neden
Gönül ister kavuşmayı ölmeden
Gül olmasa bülbül ah ü zar etmez
Beni yakan yansın aşkın narına
Gönül düştü bir zal imin toruna
Bakmaz mısın bu Veysel'in zarına
Ah çeker ağiarım yar elim yetmez.
Dostlar Beni Hatırlasın
S.100
Beni üzen şeylerden biri de insanların değer verildiğini , önemsendiğini görmek, hissetmek istemesi. Oysa zamanı yok başkası için çaba sarfetmeye. Sadece kendine ait bir günü bile zar zor bulan insanın.
Abdülhak Hamit Tarhan Eşine Yazdığı Mersiye
Eyvah!. Ne yer, ne yar kaldı,
Gönlüm dolu âh-u zâr kaldı.
Şimdi buradaydı gitti elden,
Gitti ebede gelip ezelden.
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
"Orada." dedi başıyla Belgrad ormanlarını işaret ederek, "Neva o gün orada bisiklet sürüyormuş arkadaşlarıyla."
Başımı çevirdim, Aziz Atanın gözlerinin daldığı devasa ormana baktım ve hüzünlü bir nefes aldım. Kaşlarım hüzünle çatılmıştı, Aziz Ata'yı karşımda ilk kez bu kadar güçsüz görüyordum. Elinde olsa birkaç parçaya bölünüp kırılacaktı.
"Sonra nasıl olmuş bilmiyoruz... Arkadaşları ormandayken Neva onlardan ayrılmış söylenene göre yola çıkmış, bir süre sonra gözden kaybolmuş ve günlerce aranmış. Sizin hikayeye benziyor," dedi ve devam etti,
"Beni bu hikayeye çeken şeylerden biri de bu benzerlikti. Ablam Neva günlerce bulunamamış ve elbette ilk önce o gün onunla birlikte bisiklet süren arkadaşları sorgulanmış, onlardan şüphelenilmiş. Kaybının tam onuncu gününde ise..." Aziz Ata durdu. Zar zor bir nefes aldı ve yüzünü eliyle siler gibi yaptı.
"İyi hissetmiyorsan devam etme..." dedim fısıltıyla. Ama bir kez daha reddeder gibi başını salladı.