Bilakis, gerçek büyüme sancıları ne kadar da az ses çıkarır. Güçlü fırtınalar yememiş ağaçlar, toprağa sarılmak için derin kökler büyütemez.
Sayfa 67Kitabı okudu
Mutluluk tek başına bir amaç olamaz. Kederi içinin mağaralarında gezdirmeyen bir insan orada neşeyi de ağırlayamaz. Istırap bizi insan kılar. bize ayaklarımızı basacağımız sağlam bir zemin verir. Böylece başka insanları ve kendimizi daha iyi anlar, hayatın büyük bir armağan olduğunu fark ederiz.
Sayfa 285Kitabı okudu
Bireyciliğin sürekli kutsandığı, gemisini yürüten kaptan mantığının yaygınlaştığı bir çağda, beraber olmayı beceremediğimiz için mi yalnız kalıyoruz yoksa kendi başımıza olduğumuzda kendimizle dostluk etmeyi becerebildiğimiz için mi bunu yapıyoruz?
Sayfa 282Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanların "kendini tavaf eden hacı"ya döndüğü narsisizm çağında egoyu küçültmek, tevazuyu büyütmek gerek.
Sayfa 265Kitabı okudu
'İnsan gerçekten hiçbir zaman bilmez,' derken, kollarını açtığını anımsıyorum. 'Çünkü insan ne kadar çok bilirse, hiçbir şey bilmediğinin farkına o kadar varır. Bilgin arttıkça, bilinmeyenle mesafen ve sınırın da o kadar artar. Bu yüzden de daha ileriye devam etmelisin.'
Sayfa 232Kitabı okudu
"Çünkü insanoğlu, güçlünün karşısında boyun eğmeye, gücü yettiğine ise küt dişlerini geçirmeye alışmış sığırlar gibidir."
Sayfa 12Kitabı okudu
"Yani oğlum, insan aslında hayret etmekten vazgeçtiğinde ölmekte olduğunun farkına varmıyor. Umursamamazlığın onu kefene sardığını, körmüş gibi sisler içinden hiçbir şeyi geri döndüremeyeceği yere yolculuk ettirdiğinin farkında olmuyor. Ölümdeki gibi. Orada artık be korku ne de ışık vardır."
Sayfa 68Kitabı okudu
"Hakkında çok şey bildiğini düşünsen bile, her insan bir sırdır. Sana ihanet edecek, seni hayal kırıklığına uğratacak ya da öldürecek kadar uğursuz olabilir. Veyahut Allah'ın nuruyla hidayete ermiş, her şeyin sonunun geldiğini düşündüğün anda seni kendinden bile gelip kurtaracak, insan kılığına bürünmüş bir mucize de olabilir. Kendine bile sırsındır. Göreceksin."
Sayfa 113Kitabı okudu
"Rintaro refleks olarak başını yana eğmişti. Yaşlı adam yüzünde buruk bir gülümsemeyle, 'Normal olması gerekenin, anormal kabul edildiği bir dünyada yaşıyoruz' diyerek derince iç geçirmişti. 'Şu anki dünyada normal olması gereken birçok şey tepetaklak olmuş halde. Ustalıkla yalan söyleniyor, güçsüzler ezilip geçiliyor, zaten sıkıntıda olanla uğraşmak için insanlar birbirleriyle yarış ediyor. Tüm bunlara dur diyen hiç kimse yok.' "
Sayfa 57Kitabı okudu
"Bir kitabı on kez okumuş olandan ziyade, on ayrı kitabı okumuş olanın saygı gördüğü bir dünyada yaşıyoruz. Toplumda önemli olan, ne kadar çok kitap okumuş olduğun gerçeğidir. Bu okumuş olma gerçeği insanları cezbeder, çekim odağı yaratır. Yanlış mı?"
Sayfa 46Kitabı okudu
" 'Yalnızca kendini kaptırarak kitap okudun diye, görebildiğin dünya da genişleyecek sanma. Ne kadar bilgi depolasan bile, kendi kafanla düşünüp kendi ayaklarınla yürümedikçe her şey sahte, havada ve gelip geçici şeyler olarak kalır.'
Art arda sıralanan zor sözcükler karşısında başını yana eğen torununa sakin gözlerle bakan dede, devam etmişti:
'Kitaplar senin yerine yaşayacak değil. Kendi ayaklarıyla yürümeyi unutan kitap kurdu, eski bilgilerle şişmiş bir ansiklopedi, birileri gelip açmadıkça hiçbir işe yaramayacak bir antika olabilir ancak.'
Sayfa 45Kitabı okudu
