Nedendir bilmem Kemal Sayar hakkında bende kendisiyle alakalı seküler psikolog algısı vardı.Kitap günlerine geldiğinde söyleşisine dahil oldum. Filistin olaylarının başladığı bir zamandı. Tüm söyleşisi boyunca orada yaşanan katliama temas etmesiyle tüm ön yargılarım çöp oldu. Yerini ise saygı ve meraka bıraktı.
Kendisinin okuduğum ilk kitabı, Kendi Özünü Bil oldu. Kitabı okumaya başladığımda kendime yönelerek bireysel çözümleme ve farkındalıklar yaşamaya başladım. Kitabın akışında kalmak için bir bölüm okuyup sindirme gereği duydum, özümsedim, üzerine düşünmek istedim.
Kitapta ki sıralama sanki başta yalnız başıma kendimi çözümleme olarak giderken son sayfalarda her kendiliğin çözümünden, ortaya çıkan kalabalıklar oluşturdu içimde. Bu kitabı bitiren ve aynı konular üzerine düşündüğümüz bir kalabalıkla tanışmak, kritik yapmak, yol almak istedim.
Kitabı bitirirken aldığım keyif üst seviyeye ulaştı. Tekrar okuma isteği son sayfalarda kendini iyice gösterdi. Sanki elimde tuttuğum kitap, öğütler veren, anlamdıramadığım zamanlarıma sözlük, olmak istediğim insanı hatırlatan bir rehber gibiydi. Kendimizle olan derdimiz bitmemeli. Yaratılan bunca mahlukat arasında en şereflisi olarak kalma gayemiz hep devam etmeli.