ZEHRAM
Bulutlar silüetini resmediyor
Güneş yanaklarına tebessüm kondururyor
Kaşların en nadir kuşların kanatlarında
Saçının her bir teli rüzgarın kollarında
Koşuyor gecenin en parlak yıldızlarına
Bana gel Zehram en güzel tokalar dudaklarımın arasında
Endişe etmesin o minik kalbin
Ana şefkatiyle sana ninniler söylerim
Zehram aş tepeleri var haneme
Var sevdiğinin kalbine
Savur efsunkar bakışlarını evimin her köşesine
Nakışını işle kalbime
Donat sofralarımı tebessümünle
Bir avuç aşk ikram et bu gönül dilencisine
Pamuktan yumuşak elini bas yaralarımın üstüne
Güzelleşsin kabuk tutan acılarım
Aydınlığa kavuşsun en karanlık yanım
Yahut bırak beni karanlıklarda boğulayım
Zehram boğulayım.
Sayfa 9 - Tilki Kitap
Masal/hayat
Annem, evi, babamı ve bizi terk ettiğinde ben altı yaşında, abim sekiz yaşındaydı. Annemin babamı terk etmesini o yaşta bile anlamıştım da, bizi terk etmesini anlamamıştım. Anne çocuklarını terk eder miydi?
Babam, annemi döverdi. Babam beni, abimi döverdi. Ben o yaşlarda babalar döver diye biliyordum. Babalar döver…
Anneler olmayınca, evlerin
Hakkımı Helal Etmiyorum
Annem, evi, babamı ve bizi terk ettiğinde ben altı yaşında, abim sekiz yaşındaydı. Annemin babamı terk etmesini o yaşta bile anlamıştım da, bizi terk etmesini anlamamıştım. Anne çocuklarını terk eder miydi?
Babam, annemi döverdi. Babam beni, abimi döverdi. Ben o yaşlarda babalar döver diye biliyordum. Babalar döver…
Anneler olmayınca,
Ey gönül denizim, Fatıma Zehra’m, biz cefa gördükçe vefa eyleyenlerdeniz. Zulme sabırla dayananlar, zalime sultan olur. Nasıl ki zindan Yusuf Peygamberin örnekliğinin basamağı olmuşsa, şimdi de sabrederek davet edildiğin yerde iman incilerini yüreği karanlıkta olanaklara göstermelisin. Bizler fani rüyanın değil, baki rüyanın Ashab-ı Kehf’iyiz.
Sayfa 140
